Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 lipca 2016 r., sygn. II SA/Lu 501/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal Sędzia WSA Ewa Kowalczyk Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 lipca 2016 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2016r., znak: [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] odmówił przyznania T. W. pomocy w formie usług opiekuńczych w wymiarze 4 godzin dziennie, o którą wniosła ona w dniu [...] stycznia 2016r.

Jako główną przyczynę odmowy uwzględnienia wniosku organ wskazał to, że stan zdrowia T. W. nie uzasadnia przyznania jej usług opiekuńczych, o których mowa w art. 50 ust. 1- 4 ustawy o pomocy społecznej. W dniu [...] grudnia 2015r. Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w L. zaliczył ją bowiem do osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności na stałe, co oznacza niezdolność do pracy i konieczność pomocy osób drugich, ale wyłącznie w zakresie pełnienia ról społecznych, niepełnosprawność ta nie powoduje natomiast konieczności zapewnienia jej opieki i pomocy (pielęgnacji) w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych (m.in. w zakresie sprzątania, higieny osobistej, przygotowywania posiłków, robienia zakupów, czego się domagała), a więc usług opiekuńczych. Również z zaświadczenia lekarskiego z dnia [...] września 2015r. nie wynika, by wymagała ona takiej pomocy, gdyż zaświadczenie to potwierdza wyłącznie jej chorobę - cukrzycę; wnioskodawczyni nie przedłożyła natomiast żadnych innych dokumentów medycznych potwierdzających istotne pogorszenie się jej stanu zdrowia, a z wywiadu środowiskowego z dnia [...] stycznia 2016r. wynika, że jest osobą, które może żyć samodzielnie. Jest ona wprawdzie osobą przewlekle chorą, systematycznie przyjmuje lekarstwa, jest pod stałą opieką lekarską, to jednak sprawnie porusza się po mieszkaniu, robi sama podstawowe zakupy (przy większych pomaga jej sąsiadka) i poza drżeniem rąk, ciężkim oddychaniem z powodu astmy oskrzelowej nie wykazuje poważniejszych ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu. Prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, gdyż pozostaje w separacji z mężem Z. W. (małżonkowie zajmują oddzielne pomieszczenia), to jednak faktycznie mąż (sprawny fizycznie) pomaga jej w zaspokajaniu potrzeb życia codziennego, w szczególności w załatwianiu spraw urzędowych; ma on również obowiązek pomagać przy paleniu w kotle c.o., gdyż kocioł ten ogrzewa także jego pokój. Wnioskodawczyni ma również syna, który powinien pomagać matce, czemu nie stoi na przeszkodzie to, że mieszka on daleko, gdyż może on opłacić opiekunkę.