Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 25 listopada 2009 r., sygn. II SA/Rz 570/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie NSA Ryszard Bryk NSA Stanisław Śliwa Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 25 listopada 2009 r. sprawy ze skargi H. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2009 r., Nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 570/09

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej SKO) po rozpatrzeniu odwołania H. L. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2009r. nr [...] w sprawie odmowy przyznania pomocy w formie usług opiekuńczych. W podstawie prawnej organ powołał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. u. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm. zwana dalej k.p.a.) oraz art. 3, art. 50 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008r. nr 115, poz. 728 ze zm. zwana dalej w skrócie u.p.s.).

W odwołaniu skarżąca stwierdziła, że decyzja organu pierwszej instancji jest niezgodna z przepisami. Skarżąca nie wskazała, które przepisy naruszył organ.

SKO w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podało, że skarżąca zamieszkuje sama i nie jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji, może poruszać się samodzielnie po mieszkaniu i poza nim, w tym także po schodach. Potrafi samodzielnie ubrać się, wykonywać lekkie prace domowe, przygotowywać posiłki, załatwiać sprawy urzędowe. Skarżąca wymaga jedynie pomocy w cięższych pracach. W R. mieszka syn wnioskodawczyni w domu jednorodzinnym, pracuje zawodowo i wspólnie z żoną wychowuje dzieci w wieku 13 i 6 lat. Podczas wywiadu syn skarżącej oświadczył, że jego zdaniem matka nie oczekuje od niego pomocy i nie zobowiązał się do udzielenia pomocy matce. Organ pierwszej instancji ustalił, że skarżąca wymaga pomocy w niewielkim wymiarze około 2 godzin tygodniowo i takiej pomocy mógłby udzielać syn. Przyznawanie usług opiekuńczych zgodnie z art. 50 ust. 2 u.p.s. ustawodawca pozostawił ocenie gminy wobec użycia zwrotu "mogą być przyznawane". Wyznacznikami przyznania usług opiekuńczych są z jednej strony niemożność pomocy osobie potrzebującej przez rodzinę a z drugiej strony możliwości finansowe organów pomocy społecznej.