Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 czerwca 2016 r., sygn. III SA/Wa 770/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Cezary Kosterna, Sędziowie sędzia WSA Piotr Przybysz (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia [...] września 2014r., nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. określił Skarżącemu - T.B. (dalej również jako "Strona"), prowadzącemu działalność pod nazwą U., wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007r. w kwocie 47.732 zł.

Organ pierwszej instancji wskazał, że po przeprowadzonej kontroli skarbowej u Skarżącego - w sporządzonym w dniu 26 czerwca 2013r. wyniku kontroli Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. stwierdził na podstawie § 11 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), że prowadzona księga jest nierzetelna, ponieważ Skarżący zewidencjonował w kosztach przychodu za 2007r. wydatki wynikające z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, wystawionych przez P. sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na łączną kwotę 211.420 zł. Wobec czego na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926) - dalej "O.p.", w tej części nie uznano podatkowej księgi przychodów i rozchodów za dowód w przeprowadzonym postępowaniu kontrolnym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. postanowieniem nr [...] z dnia [...] września 2013r. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007r. W toku prowadzonego wobec Skarżącego postępowania podatkowego dołączył do akt sprawy materiał dowodowy zgromadzony przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. , z którego wynika, iż spółki P. oraz P. w 2007r. wprowadziły do obrotu gospodarczego fikcyjne faktury dokumentujące sprzedaż usług, które nie miały miejsca. Żadna z powyższych Spółek w rzeczywistości nie prowadziła działalności gospodarczej. P. od wielu lat nie figuruje w Krajowym Rejestrze Sądowym i nie prowadzi działalności gospodarczej, poza tym w 2003r. została wykreślona z rejestru podatników podatku od towarów i usług, a wskazany na kserokopiach faktur VAT numer NIP był nieprawidłowy i nie został nadany żadnej osobie fizycznej ani organizacji. Z kolei P. nie wykonywała żadnych czynności związanych z zarządzaniem i bieżącą działalnością spółki, nie zatrudniała żadnych pracowników na umowę o pracę, o dzieło lub zlecenie, którzy mogliby świadczyć usługi dla kontrahentów ani nie posiadała środków trwałych, wyposażenia, zaplecza magazynowego, pozwalających na wykonywanie jakichkolwiek prac. Nie nabywała także towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Właściciel P. A.W. stwierdził, że był prezesem tylko "na papierze". Nie znał nazw firm, dla których rzekomo miał świadczyć usługi, ani rodzaju wykonywanych usług oraz nie nadzorował żadnych prac. Żaden z przesłuchiwanych prezesów nie znał miejsca przechowywania dokumentacji finansowo-księgowej. Umowy, faktury, protokoły podpisywane były "in blanco".