Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Ol 951/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant referent Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" r. Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015r. poz. 612 - stan prawny na dzień wydania zaskarżonej decyzji - dalej jako: u.g.h.), wymierzył spółce A karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie Apex Hot Magic Fruits nr "[...]"poza kasynem gry, tj. w sklepie monopolowym "[...]" w O.

W uzasadnieniu organ wskazał, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych w trybie art. 308 kpk, w dniu 2 września 2014 r. ujawniono obecność wskazanego wyżej automatu w przedmiotowym lokalu. W celu ustalenia zasad działania ujawnionego automatu dokonano jego oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na kontrolnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na nim gier. Następnie badany automat został zatrzymany i zabezpieczony w charakterze dowodu rzeczowego. Do akt sprawy dołączona także została opinia biegłego sądowego z dnia 23 marca 2014r., sporządzona po przeprowadzeniu badania tożsamego automatu, w której biegły stwierdził, że oferowane na tego rodzaju automacie gry są grami o charakterze losowym, organizowanymi w celach komercyjnych, z możliwością bezpośredniej wypłaty przez automat wygranej pieniężnej lub przeznaczenia wygranej na prowadzenie kolejnych gier. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automat do gry umożliwia prowadzenie gier o charakterze losowym i oferuje zarówno wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio, jak i wygrane rzeczowe w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich. Spełnia zatem definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Wskazano, że bezspornie Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 oraz 129 ust.1 u.g.h. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat zasadności notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Ponadto powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2015 r.(sygn. akt P 4/14), w którym poddano kontroli przepisy u.g.h. stwierdzając, że są zgodne z Konstytucją. W związku z tym wskazał, że przepisy te nie zostały zakwestionowane i derogowane przez Trybunał Konstytucyjny, a zatem nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania. Ponadto wskazano, że gdyby nawet przyjąć, że regulacje zawarte w przepisach u.g.h. są przepisami technicznymi w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego, to i tak nie podlegałyby obowiązkowi ich uprzedniej notyfikacji Komisji Europejskiej, gdyż są wyłączone spod takiego obowiązku w oparciu o klauzulę derogacyjną przewidzianą w art. 10 ust. 1 powołanej dyrektywy. Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, organ uznał za dowiedzione, że Spółka urządzała we wskazanym lokalu gry na automacie, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.