Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Łd 393/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. postanowieniem z [...] nr [...] utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy G. z [...] w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji z [...] października 2015 r. określającej A S.A. (poprzednio B S.A.) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. w kwocie 79.119 zł.

W uzasadnieniu SKO wskazało, że w treści postanowienia pierwszej instancji organ przywołał treść art. 239a i art. 239b § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.) i stwierdził, że postępowanie zakończone decyzją z [...] października 2015 r., było celowo przedłużane, spółka odmawiała współpracy, treść składanych przez nią odpowiedzi wskazywała na chęć opóźnienia wydania decyzji kończącej postępowanie, zaś po wydaniu decyzji nie zapłaciła należności z niej wynikającej. Ponadto spółka wniosła odwołanie od decyzji, które uniemożliwi zakończenie postępowania podatkowego przed upływem terminu przedawnienia. W ocenie organu pierwszej instancji, działania spółki miały na celu doprowadzenie do przedawnienia należnego podatku, uzasadnione było zatem prawdopodobieństwo, że zobowiązanie to nie zostanie wykonane.