Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 8 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Go 149/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi E Sp. z o. o. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 25 marca 2016 r. E Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z [...] lutego 2016 r. nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] listopada 2015 r. nr [...], odmawiające umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z [...] kwietnia 2014 r. nr [...], dotyczącego należności z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego (będący jednocześnie wierzycielem i organem egzekucyjnym) wszczął wobec skarżącej na podstawie ww. tytułu wykonawczego postępowanie egzekucyjne, zajmując wierzytelności z rachunków bankowych Spółki w: [...] S.A., [...] S.A. i Banku [...] oraz doręczając jej 7 maja 2014 r. ww. tytuł wykonawczy i zawiadomienia o zajęciu rachunków bankowych w powyższych bankach. Zawiadomienie o zajęciu na podstawie ww. tytułu wykonawczego rachunku bankowego w Baku [...] doręczono skarżącej 5 stycznia 2015 r.

W dniu 12 stycznia 2015 r. skarżąca, powołując się m. in. na przepisy art. 33 § 1 pkt 8, art. 56 § 3 i art. 58 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r., poz. 1619; dalej: "u.p.e.a."), wniosła zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. Jednocześnie wniosła o wstrzymanie czynności egzekucyjnych do czasu rozpatrzenia zarzutu, uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych oraz umorzenie postępowania egzekucyjnego "w przypadku ujawnienia okoliczności przewidzianych w art. 59 § 1 pkt 2" u.p.e.a. Uzasadniając wniosek Spółka wyjaśniła, że 12 sierpnia 2014 r. złożyła w organie podatkowym korektę deklaracji VAT-7 za czerwiec 2014 r. oraz deklarację VAT-7 za lipiec 2014 r., w których wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu w łącznej wysokości 47.718 zł, a w dniach 25 lipca 2014 r., 25 sierpnia 2014 r. i 25 września 2014 r. wniosła o zaliczenie kwoty zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wynikającej z deklaracji VAT-7 za czerwiec i sierpień 2014 r. na poczet zaległości w podatku dochodowym. Zaznaczyła, że kwota jej należna jest wyższa od należności organu podatkowego, zatem organ podatkowy jest w posiadaniu pieniędzy podatnika, a egzekucja z tych pieniędzy jest środkiem egzekucyjnym znacznie mniej uciążliwym dla zobowiązanego niż egzekucja z będących w jego posiadaniu rachunków bankowych. Skarżąca podkreśliła, że nadal trwa (znacznie ponad ustawowe 60 dni) postępowanie kontrolne w przedmiocie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2014 r., rozpoczęte z chwilą złożenia ww. wniosków, a w postanowieniu o przedłużeniu terminu do dokonania zwrotów nadwyżek podatków nie wskazano jakie to czynności konieczne są jeszcze do wykonania przez organ. Zdaniem skarżącej w powyższej sprawie organ podatkowy prowadzi postępowanie nie tylko w sposób przewlekły, ale wszelkie swoje wątpliwości w zakresie istnienia nadpłaty podatku VAT interpretuje na swoją korzyść, choć powinien rozstrzygać je na korzyść podatnika.