Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 maja 2016 r., sygn. I SA/Wr 207/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant specjalista Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi: "A" sp. z o.o. z/s w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej z tytułu pobranych a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres od września do grudnia 2012 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy orzeczenie Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z [...] 2014 r. orzekające o odpowiedzialności podatkowej płatnika - "A" Sp. z o.o. z siedzibą w S. z tytułu pobranych i niewpłaconych na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, wysokość tych należności za okres od września do grudnia 2012 r. oraz umarzające postępowanie za okres od kwietnia do sierpnia 2012 r.

Jak wynikało z akt sprawy skarżąca 27 czerwca 2012 r. zawarła umowę outsourcingu pracowników ze spółką "B" Sp. z o.o. z siedzibą we W. (dalej: spółka "B"), porozumienie obejmowało umowę o świadczenie usług oraz umowę - porozumienie. Na ich podstawie strona zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy przekazała z dniem 1 sierpnia 2012 r. swoich pracowników (wymienieni w załączniku do umowy) firmie outsourcingowej - spółce "B". Następnie pracownicy ci, na podstawie kolejnej umowy o świadczenie usług zawartej w dniu 1 listopada 2012 r. z "C" Sp. z o.o. z siedzibą w O. (dalej: spółka "C" oraz umową - porozumienie, zostali przekazani z dniem 31 października 2012 r. w trybie art. 231 Kodeksu pracy do spółki "C" . Z kolei spółka "C" . w dniu 1 marca 2013 r. zawarła z firmą "D" Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. (dalej: spółka "D") umowę o świadczenie usług, zgodnie z którą pracownicy zostali przekazani z dniem 28 lutego 2013 r. do nowej firmy. We wszystkich wymienionych umowach o świadczenie usług strona figurowała jako usługobiorca tych usług. Z powyższego wynikało zatem, że na mocy zawartych umów kolejne firmy outsourcingowe przekazywały sobie pracowników strony za jej wiedzą i zgodą. W ramach umowy skarżąca przekazała spółce "B" 33 pracowników (spośród 38 zatrudnionych), którzy następnie zostali przekazani do kolejnych spółek. Ustalono, że poza przejęciem pracowników ww. firmom outsourcingowym nie zostały przekazane żadne składniki majątku trwałego skarżącej strony, a pracownicy nadal świadczyli pracę na rzecz strony, wykonując polecenia dotychczasowych przełożonych, którzy decydowali o ich premiach i urlopach. Po przekazaniu pracowników przez spółkę "B" do kolejnego pracodawcy - spółki "C" i spółki "D" , nie były rozwiązywane ani zmieniane umowy o pracę, pracownicy otrzymali jedynie pisemne informacje o zmianie pracodawcy. Jednocześnie z przedłożonych dowodów wynikało, że wypłacane pracownikom tytułem wynagrodzenia kwoty pochodziły od skarżącej. W każdym miesiącu skarżąca jako usługobiorca przekazywała firmie outsourcingowej na jej rachunek bankowy równowartość wynagrodzeń netto pracowników i równowartość części (60%) kosztów związanych z obowiązkowymi narzutami na wynagrodzenia (składki na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne, Fundusz Pracy i Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, a także zaliczki na podatek dochodowy). Wpłata ta następowała na podstawie faktury z załączoną każdorazowo listą płac za dany miesiąc z wyszczególnionymi składnikami wynagrodzeń w odniesieniu do każdego pracownika oraz kalkulacją do danej faktury. Kalkulacja ta zawierała sposób wyliczenia 40% rabatu, wartość netto i brutto faktury oraz terminy płatności. Rabat był liczony od podstawy składającej się z sumy kosztów pracownika i pracodawcy, zaś płatność następowała w dwóch terminach - pierwszy w dniu wypłaty wynagrodzenia pracownikom (w wysokości stanowiącej równowartość wykazanych w kalkulacji wynagrodzeń netto pracowników, zaś dugi co do pozostałej kwoty - 14 dni od daty wystawienia faktury.