Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 maja 2016 r., sygn. VI SA/Wa 193/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Protokolant sekr. sąd. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2016 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na leczenie poza granicami kraju oddala skargę w całości

Uzasadnienie

A. S. (dalej też jako "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej też jako "Prezes NFZ") z dnia [...] listopada 2015 roku nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na leczenie poza granicami kraju.

Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowił art. 102 ust. 5 pkt 24 oraz art. 42j ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.) zwanej dalej "ustawą o świadczeniach", § 6 ust. 8 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie wydawania zgody na uzyskanie świadczeń opieki zdrowotnej poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu (Dz. U. z 2014 r., poz. 1551) zwanym dalej "rozporządzeniem w sprawie wydawania zgody" oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.).

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym:

Skarżący zwrócił się do Prezesa NFZ z wnioskiem o przeprowadzenie poza granicami kraju leczenia lub badań diagnostycznych należących do świadczeń gwarantowanych, których aktualnie nie wykonuje się w kraju oraz pokrycie kosztów transportu do miejsca udzielenia świadczeń. Wniosek dotyczył przeprowadzenia leczenia polegającego na usunięciu z kręgosłupa implantu - stabilizatora S4 oraz jedno i wieloosiowych śrub wewnętrznych w U. - S., Republika Austriacka. Jak wynikało ze złożonego wniosku, skarżący doznał złamania kompresyjnego kręgosłupa trzonu Th4 i złamania wyrostka kolczastego Th3, po czym był operowany 24 stycznia 2014 r. w ww. szpitalu w S., gdzie zastosowano u niego stabilizator kręgosłupa Th2-Th6. Wobec powyższego, jako szczegółowy zakres leczenia, którego dotyczył wniosek, lekarz wnioskujący wskazał "konieczne usunięcie stabilizatora w szpitalu w S.". Uzasadniając konieczność leczenia w zagranicznym podmiocie udzielającym świadczeń zdrowotnych, lekarz wnioskujący wskazał na zalecenia chirurga, który operował pacjenta. Z karty informacyjnej szpitala klinicznego w S. stanowiącej raport z leczenia stacjonarnego skarżącego wynikało, że w tym szpitalu przebywał w okresie od 24 stycznia 2014 r. do 1 lutego 2014 r., a w trakcie operacji przeprowadzono grzbietową instrumentację kręgu TH II na TH VI (S4). Wśród zaleceń dla pacjenta od specjalistów ze szpitala w S. znajdowało się zalecenie wizyty kontrolnej w oddziale ich szpitala celem usunięcia elementów metalowych, jako niezbędnego z punktu widzenia medycznego i lepszej opieki pacjenta po zakończonym leczeniu.