Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2016 r., sygn. II SA/Wa 1713/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube Sędziowie WSA Adam Lipiński Danuta Kania (spr.) Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi P. S.A. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych oddala skargę

Uzasadnienie

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (dalej: "Generalny Inspektor", "GIODO") decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...], powołując w podstawie prawnej art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), dalej: "k.p.a." oraz art. 12 pkt 2, art. 22 i art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1182), dalej: "u.o.d.o.", w zw. z art. 105 ust. 4 oraz art. 105a ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128 ze zm.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...], nakazującą [...] S. A. z siedzibą w W. (dalej: "Bank") zaprzestanie przetwarzania danych osobowych P. T., dotyczących rachunku nr [...] w systemie [...] S.A. z siedzibą w [...] (dalej: "[...] S.A.") w trybie określonym w art. 105a ust. 3 ustawy Prawo bankowe.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Generalny Inspektor przedstawił dotychczasowy tok postępowania wskazując, co następuje:

Do Biura GIODO wpłynęła skarga P. T. na przetwarzanie przez [...] S.A. z siedzibą w [...] jego danych osobowych, w tym na ich udostępnienie w [...] S.A. z siedzibą w [...] w zakresie informacji wynikających z umowy kredytowej numer [...] zawartej w dniu [...] września 2007 r.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, iż z tytułu ww. umowy spowodowane zostało zadłużenie, które ostatecznie zostało spłacone. Poprzez całkowitą spłatę zadłużenia wygasł stosunek prawny pomiędzy nim a Bankiem. Prawo bankowe jednoznacznie określa w art. 105a przesłanki przetwarzania informacji stanowiących tajemnicę bankową bez zgody osoby, której te informacje dotyczą. W niniejszej sprawie nie uczyniono zadość przesłance określonej w ust. 3 ww. przepisu tj. nie upłynęło 30 dni od chwili poinformowania skarżącego o możliwości przetwarzania jego danych osobowych bez jego zgody. Skarżący zaprzeczył, aby został poinformowany jakimkolwiek pismem Banku, doręczonym mu w ustawowym terminie w taki sposób, aby mógł się z nim zapoznać, o zamiarze przetwarzania jego danych osobowych stanowiących tajemnicę Banku - bez jego zgody. Skarżący występował do Banku o przedstawienie dowodu wykazującego spełnienie przez Bank ww. obowiązku informacyjnego, jednakże do chwili obecnej Bank wskazuje jedynie na przesłanie listu zwykłego, który nigdy nie został skarżącemu dostarczony.