Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 maja 2016 r., sygn. II SA/Po 182/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant st.sekr.sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2016 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2016 r. Nr [...] w przedmiocie odmowa przyznania zasiłku celowego; oddala skargę

Uzasadnienie

A. G. (dalej również: "wnioskodawca", "zainteresowany" lub "strona") w dniu 1 października 2015 r. wniósł do ośrodka pomocy społecznej w P. (dalej: "A w P." lub: "ośrodek pomocy społecznej") wniosek o udzielenie pomocy na uregulowaniu czynszu za miesiąc wrzesień 2015 r. w kwocie 714,20 zł oraz zaległości w czynszu za miesiące od stycznia 2011 r. do września 2015 r. (w wysokości 32 417,50 zł). Żądanie to potwierdził w tracie wywiadu środowiskowego w dniu 15 października 2015 r.

Decyzją z dnia [...] 2015 r. znak [...] Kierownik A w P. [...] (dalej: "organ I instancji" lub "organ"), działający z upoważnienia Prezydenta Miasta P., odmówił wnioskodawcy udzielenia pomocy finansowej na uregulowanie czynszu za wrzesień 2015 r. w kwocie 714,20 zł oraz zaległości czynszowych za miesiąc sierpień 2015 r. Ponadto kolejną decyzją z tego samego dnia (znak [...]) organ umorzył postępowanie w części dotyczącej przyznania pomocy finansowej na uregulowanie zaległości czynszowych za okres od stycznia 2011 r. do lipca 2015 r.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia odmawiającego przyznania pomocy finansowej na uregulowanie czynszu za wrzesień 2015 r. oraz zaległości czynszowych za miesiąc sierpień 2015 r. organ I instancji wyjaśnił, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a jego dochód w miesiącu poprzedzającym złożenia wniosku wynosił 591,37 zł (renta z ZUS). Dalej organ powołał się na art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r., poz. 163, z późn. zm. - dalej: ustawa o pomocy społecznej) i stwierdził, że ponieważ dochód strony nie przekracza kryterium dochodowego, które wynosi aktualnie dla osoby samotnie gospodarującej 634 zł, wobec tego jego wniosek kwalifikuje się do rozpatrzenia na podstawie art. 39 powołanej ustawy. Zdaniem organu strona oczekuje pomocy w całkowitym regulowaniu zobowiązań wynikających z zawartej umowy najmu mieszkania, tymczasem pomoc społeczna nie jest instytucją powołaną do comiesięcznego wspierania jednej osoby w opłacaniu jej zobowiązań, a powołaną do doraźnego wsparcia w przezwyciężeniu trudnej sytuacji życiowej. Dalej organ zauważył, że wnioskodawca do tej pory nie wykazał, aby podjął jakiekolwiek kroki w celu rozwiązania swojej sytuacji mieszkaniowej, pomimo licznych form pomocy zaproponowanych przez organ pomocy społecznej (złożenie wniosku o zamianę mieszkania, złożenie wniosku o przyznanie lokalu socjalnego). Powołując się na brak współdziałania strony z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, organ nie znalazł podstaw do przyznania pomocy na uregulowanie czynszu.