Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Po 32/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant ref. stażysta Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi E. J. i M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia ... 2015 roku Nr ... w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt II SA/Po 180/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia ... 2012 r. nr ..., uchylającą decyzję Dyrektora ..., działającego z up. Prezydenta Miasta P., z dnia ... 2010 r. nr ..., ustalającą opłatę adiacencką w wys. 4.007 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w P. przy ul. R., oznaczonej nr ..., ark. mapy ..., obręb D., będącej własności M. i E. J. i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W uzasadnieniu wskazano, że wyrokiem z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Po 172/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. uchylił decyzję SKO w P. z dnia ... 2011 r. nr ..., utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora ..., działającego z up. Prezydenta Miasta P. z dnia ... 2010 r. nr ..., ustalającą opłatę adiacencką w wysokości 4.007 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w P. przy ul. R., oznaczonej nr ..., arkusz mapy ..., obręb D., będącej własnością M. i E. J.. Sąd uznał, iż decyzja Kolegium została wydana zarówno z naruszeniem przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, jak i z naruszeniem prawa materialnego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r. poz. 270, dalej: p.p.s.a.).

Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 146 § 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. Nr 102, poz. 651 z 2010 r. ze zm., dalej u.g.n.) ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej zależą od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej, przy czym zgodnie z ust. 1 a tegoż przepisu ustalenie opłaty adiacenckiej następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości. Art. 156 § 1 u.g.n. stanowi, że rzeczoznawca majątkowy sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Zgodnie z art. 156 § 3 u.g.n. operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony, przez okres 12 miesięcy od daty jego sporządzenia (chyba że wystąpiły zmiany uwarunkowań prawnych lub istotne zmiany czynników będących podstawa wyceny określonych w art. 154 u.g.n.). Wykorzystanie operatu po tym okresie może nastąpić jedynie po potwierdzeniu jego aktualności przez rzeczoznawcę majątkowego. Potwierdzenie aktualności operatu następuje przez umieszczenie stosownej klauzuli w operacie szacunkowym przez rzeczoznawcę, który go sporządził (art. 156 ust. 3 u.g.n.). Rzeczoznawca może również dołączyć klauzulę do operatu. W każdym przypadku powinna być ona przez niego podpisana oraz opatrzona datą i pieczęcią rzeczoznawcy (zob. § 58 ust. 1 w zw. z § 57 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego Dz. U. z 2004 r. Nr 207, poz. 2109).