Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2016 r., sygn. VII SA/Wa 1067/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mariola Kowalska, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.), sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant ref. staż. Katarzyna Dawejnis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2016 r. sprawy ze skargi D. N. i J. N. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2015 r. znak [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków skargę oddala

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków (dalej jako: "Konserwator Zabytków") decyzją z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...], na podstawie art. 89 pkt 2, art. 91 ust. 4 pkt 3 i 4, art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2014 r., poz. 1446), oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267, dalej jako "k.p.a.") wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego willę wzniesioną w 1934 r. według projektu B. P. dla J. i F. N., położoną w K. przy ul. W. G. [...], gm. K., pow. [...] - wraz z terenem posesji.

Niniejszym wpisem [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków objął ww. budynek położony na terenie działki ew. nr [...] z obrębu [...] oznaczony na załączniku graficznym linią w kolorze czerwonym oraz teren posesji, odpowiadający obszarowi ww. działki ewidencyjnej - oznaczony na załączniku graficznym linią w kolorze zielonym, który to załącznik graficzny stanowi integralną część wydanej przez organ decyzji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że folwark leśny "K.", na terenie której powstał przedmiotowy obiekt, został rozparcelowany w 1926 r. Wówczas na tym obszarze rozpoczął się wzmożony ruch budowlany. Oprócz willi o formach tradycyjnych, nawiązujących do historycznych stylów, od lat 30-tych XX w. pojawiały się domy w stylu modernistycznym. Działkę przy ul. W. [...] (d. O. [...]) zakupiła J. W. N. w 1933 r. Posesja nosiła wtedy nazwę "B.". Willę wzniesiono w 1934 r. według projektu arch. B. P., sporządzonego w czerwcu tego samego roku. Właścicielem budynku był F. N., dyrektor w znanej [...] fabryce inż. R. G. SA, produkującej m in. dźwigi osobowe, towarowe, bagażowe oraz schody ruchome i windy. W czasie II wojny światowej Niemcy, po wysiedleniu części mieszkańców K. i K., zajęli położone na tym terenie nieruchomości przeznaczając je na własne potrzeby. Prawdopodobnie w willi N. mieściła się wówczas siedziba gestapo. Po wojnie K. została wydzielona jako zamknięty teren rządowy; otoczona wojskiem i strzeżona szlabanami. W 1956 r. większą część (3/4) nieruchomości N. zakupił W. K., natomiast w 1976 r. budynek wraz z terenem zajął Skarb Państwa. Ówczesny zarządca - Przedsiębiorstwo Usług Mieszkaniowo-Administracyjnych - wynajął willę ambasadzie niemieckiej z przeznaczeniem na przedszkole dla dzieci pracowników ambasady. Na początku lat 80-tych XX w. placówka opuściła budynek. Nieco później, na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX w., w willi mieściła się siedziba Związku Inwalidów. Po wprowadzeniu ustawy o samorządzie terytorialnym (1991 r.) obiekt stał się własnością Miasta i Gminy K., która ulokowała tutaj szkołę. W 2001 r. nieruchomość odzyskali dawni właściciele.