Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 31 marca 2016 r., sygn. II SA/Sz 1029/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 31 marca 2016 r. sprawy ze skargi M. G. i H. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie budynku oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 kwietnia 2015 r., nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. (dalej zwany: PINB), po ponownym rozpatrzeniu wniosku M. i H.G. z dnia 14 marca 2013 r., o udzielenie pozwolenia na użytkowanie przed zakończeniem wszystkich robót budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami (kategoria obiektu budowlanego XIII) przy ul. [...], działka nr [...] realizowanego na podstawie projektu budowlanego zatwierdzonego decyzją Starosty S. z dnia 12 sierpnia 2011 r. nr [...], odmówił na podstawie art. 59 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 2013 r., poz. 1409 ze zm.) pozwolenia na użytkowanie budynku.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił między innymi, że zgodnie z treścią art. 59 ust. 1 ustawy Prawo budowlane właściwy organ wydaje decyzję w sprawie pozwolenia na użytkowania obiektu budowlanego po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli, o której mowa w art. 59 a tej ustawy. Brak możliwości przeprowadzenia czynności kontrolnych (w tej sprawie inwestorzy byli nieobecni, a obiekt zamknięty) skutkuje koniecznością zastosowania art. 59 ust. 5 Prawa budowlanego.

W odwołaniu od tej decyzji M. i H.G. wnieśli o jej uchylenie i udzielenie pozwolenia na użytkowanie. W ich ocenie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 884/13 nie zobowiązał organu powiatowego do przeprowadzenia ponownej obowiązkowej kontroli obiektu. Zarzucili ponadto, że organ I instancji, po ponownym rozpoznaniu sprawy nie podjął rozstrzygnięcia w oparciu o ustalenia faktyczne poczynione w toku dwóch kontroli obiektu, w tym kontroli obowiązkowej ww. inwestycji.