Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 marca 2016 r., sygn. II SA/Rz 858/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Elżbieta Mazur - Selwa Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Stalowej Woli na uchwałę Rady Gminy Pysznica z dnia 25 lutego 2015 r. nr VI/23/2015 w przedmiocie opieki nad zwierzętami stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Prokuratora Rejonowego w S.W. jest uchwała Rady Gminy P. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] którą przyjęto "Program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy P. w 2015 r."

Podstawę prawną uchwały stanowiły art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm., dalej "u.s.g."), oraz art. 11 a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856 ze. zm., zwana dalej ustawą o ochronie zwierząt). W uchwale wskazano cele, sposoby ich realizacji, zadania programu oraz realizatorów programu.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Prokurator Rejonowy w S.W. zażądał stwierdzenia nieważności opisanej na wstępie uchwały z powodu naruszenia art. 11a ustawy o ochronie zwierząt. oraz art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 ze zm.). W uchwale nie wskazano bowiem konkretnego gospodarstwa rolnego ani podmiotu zobowiązanego do całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt, gospodarstwa rolnego zapewniającego miejsca dla zwierząt gospodarskich, schroniska dokonującego obligatoryjnej sterylizacji lub kastracji zwierząt, podmiotów zobowiązanych do odławiania bezdomnych zwierząt ani lekarza weterynarii, który będzie realizował zadanie związane z usypaniem ślepych miotów oraz błędnie określono sposób i miejsca sterylizacji i kastracji zwierząt bezdomnych. Ponadto uchwała nie została skierowana do publikacji w dzienniku urzędowym pomimo, że stanowi akt prawa miejscowego.