Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 marca 2016 r., sygn. II SAB/Ol 48/15

Dnia 10 marca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2016 roku sprawy ze skargi M. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie zmiany sposobu użytkowania obiektu 1/ zobowiązuje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego do rozpoznania wniosku skarżącej z dnia 15 maja 2015 roku w terminie 14 dni; 2/ stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3/ przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz adwokata A. K. kwotę 240 złotych (słownie dwieście czterdzieści) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu.

Uzasadnienie

M. M. wniosła skargę na przewlekle prowadzenie postepowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w I. w sprawie dotyczącej posesji przy ul. [...] w I., należącej do M. J. na której prowadzony jest komis samochodowy. Wskazała, że w dniu 5 września 2013r. Powiatowy Inspektora Nadzoru Budowlanego w I. otrzymał od Burmistrza Miasta I. decyzję sporządzoną na podstawie opinii pracowni architektury i urbanistyki odnośnie właściwego sposobu użytkowania terenu. Zatem w tym dniu został powiadomimy o samowoli urbanistycznej i zgodnie z Konstytucją RP takie zdarzenie należy ocenić jako bezprawne, a zatem wymagające w państwie prawa odpowiedniego przeciwdziałania ze strony powołanych do tego organów państwa. Właściwy organ nadzoru budowlanego wyposażony został w uprawnienia do zastosowania środków prawnych likwidujących samowolną zmianę zagospodarowania terenu, zgodnie z art. 48-51, art. 71a ustawy - Prawo budowlane. Jednakże do 3 sierpnia 2015r. organ nie podjął żadnych czynności w sprawie komisu samochodowego. Wyjaśniła, że Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. wyznaczył Powiatowemu Inspektorowi 30-dniowy termin rozpatrzenia pisma skarżącej z dnia 15 maja 2015r., powołując się na art. 237 K.p.a. zgodnie z którym organ właściwy do załatwienia skargi powinien załatwić skargę bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca, zaś o sposobie załatwienia skargi winien zawiadomić skarżącego. Jednakże do dnia wniesienia skargi skarżąca nie została powiadomiona o sposobie załatwienia skargi. Skarżąca podniosła, że zgodnie z art. 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego, a decyzje o warunkach zabudowy nie mogą naruszać prawa własności i uprawnień osób trzecich. Wskazała, że przedmiotowy obiekt wybudowany został jako gospodarczo-garażowy, a od lat wykorzystywany jest jako warsztat samochodowy. Zarzuciła, że projekt obiektu budowlanego przy ul. [...] jest wykonany niezgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Iława, który dla tego terenu dopuszcza rozbudowę budynków w głąb działki oraz wyklucza się realizację wolnostojących budynków gospodarczych, a jedynie w powiązaniu z budynkiem głównym. Podała, że inwestor M. J. wybudował przy ul. [...] w I. wolnostojący budynek gospodarczy, który nie jest w połączeniu z budynkiem głównym. W 2010r. powiadamiała inspektora nadzoru budowalnego o budowie warsztatu samochodowego, ale nie zostały podjęte działania, gdyż osoba pełniąca funkcję inspektora - kierownika działu zajmującego się przeprowadzaniem rewizji budowalnych - wykonała projekt budowlany tej inwestycji. W związku z tym wniosła o wyłączenie pracowników kontroli Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w I..