Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 marca 2016 r., sygn. I SA/Gd 1356/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 16 marca 2016 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 10 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów dotyczących prowadzonego postępowania egzekucyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 lipca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z dnia 11 czerwca 2015 r. oddalające zarzuty zgłoszone w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej podał, że pismem z dnia 10.10.2014 r. M. K. wniósł zarzuty w sprawie prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] postępowania egzekucyjnego, na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia 22.04.2014 r. wystawionego przez Wójta Gminy [...], podnosząc:

• błąd co do osoby zobowiązanego,

• brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia,

• niespełnienie przez tytuł egzekucyjny wykonawczy wymogów określonych w art. 27 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W uzasadnieniu wniesionego środka prawnego M. K. podniósł, że podstawą egzekucji może być grzywna mandatowa, zaś strona nie otrzymała mandatu od Wójta Gminy [...].

Organ odwoławczy wskazał, że ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 ze zm.), dalej u.p.e.a. przewiduje możliwość zgłoszenia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego w ściśle określonych przypadkach wymienionych w art. 33 u.p.e.a., zgodnie z którym podstawą do wniesienia zarzutu może być: 1) wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku; 2) odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej; 3) określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4; 4) błąd co do osoby zobowiązanego; 5) niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym; 6) niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego; 7) brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1; 8) zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego; 9) prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny; 10) niespełnienie wymogów określonych w art. 27.