Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 1 marca 2016 r., sygn. II SA/Bd 1353/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Klotz Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jakub Jagodziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2016 r. sprawy ze skargi J.W. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2015 r., nr [...], Prezydent [...], na wniosek [...] S.A. w [...], zmienił ostateczną decyzję własną z dnia [...] 2014 r. znak: [...], w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla zamierzenia budowlanego obejmującego budowę bloków gazowych GT-50 z infrastrukturą towarzyszącą - 1 etap inwestycji, zlokalizowanego przy uli. [...] w [...], obejmującego działki geodezyjne nr [...] z obrębu [...] w ten sposób, iż zatwierdził zamienny projekt budowlany obejmujący budowę bloków gazowych GT-50 wraz z infrastrukturą na terenie działek nr [...] (powstała z podziału działki nr [...]), [...] z obrębu [...]. W związku ze zwiększeniem zakresu opracowania organ zmienił ustęp 4 punkt 2 decyzji "Szczegółowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie" poprzez ustanowienie nadzoru inwestorskiego oraz zmienił obszar oddziaływania obiektu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, który obejmuje działki nr [...].

Postanowieniem z [...] 2015r. organ nadał powyższej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

Prezydent [...], na podstawie art. 72 ust. 6 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, informację o wydaniu ww. decyzji i możliwości zapoznania się z jej treścią podał do publicznej wiadomości.

Odwołanie od powyższej decyzji do Wojewody złożył J. W. (skarżący), wskazując, iż narusza ona istotne, obowiązujące akty prawa miejscowego, tzn. uchwałę nr [...] Rady [...] z [...] 2010 r. dotyczącej planu zagospodarowania przestrzennego terenów [...] S.A. oraz uchwały nr [...] Rady [...] z [...] 2010 r. dotyczącej założeń do planu zaopatrzenia miasta w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe oraz przepisy ustaw Prawo energetyczne, o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, o gospodarce nieruchomościami. Odwołujący się podniósł, iż organ I instancji stosuje błędną wykładnię prawa energetycznego, zezwalając na budowę drogiej instalacji, a następnie obciążając kosztami ciepła odbiorców energii. Wskazał, że przy wydawaniu decyzji pominięto aspekt kosztów materialnych, jakie poniosą mieszkańcy w przyszłości, co przy realizacji inwestycji celu publicznego jest niedopuszczalne, tym bardziej, że inwestycja finansowana będzie w 50% ze środków publicznych. W kwestii uprawnień strony, regulowanych art. 28 K.p.a., podniósł, że jest podatnikiem i inżynierem z długoletnią praktyką przy realizacji inwestycji energetycznych, co w jego ocenie zobowiązuje go do występowania przeciwko marnotrawstwu środków publicznych. Wskazał ponadto, iż członkowie jego najbliższej rodziny są właścicielami mieszkania własnościowego przy ul. [...] w [...], a przedmiotowa inwestycja przynajmniej pośrednio wpłynie na ich obowiązki. Aktualnie przebywają na urlopie, w razie potrzeby ewentualne pełnomocnictwo przedstawi w terminie późniejszym.