Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Wa 817/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 listopada 2014 r. nr IPPP3/443-768/14-4/KB w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

I.Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca" lub "Spółka") zwróciła się wnioskiem z dnia 6 sierpnia 2014 r. (uzupełnionym w dniu 17 października 2014 r.) do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Skarżąca w zakresie swojej działalności świadczy usługi pośrednictwa cyfrowej sprzedaży określonych praw do nagrań audio i wideo (treści, którymi Spółka może dysponować). Zaznaczyła, iż przez "cyfrową sprzedaż" należy rozumieć udzielanie sublicencji kontrahentom Spółki na dystrybucję dalszą utworów muzycznych, słowno-muzycznych oraz nagrań wideo (w tym audiowizualnych). Usługi Spółki polegają na uzyskaniu, w głównej mierze od podmiotów krajowych, licencji na korzystanie z nagrań audio i wideo na podstawie umów ramowych zawartych z ich właścicielami lub dysponentami oraz udzielaniu sublicencji na korzystanie z nagrań audio i wideo dystrybutorom - krajowym i zagranicznym serwisom multimedialnym (np. [...], [...], [...], [...], [...], itp., dalej: "Dystrybutorzy").

Jak wskazała Skarżąca dystrybutorzy nabywają licencje od Spółki we własnym imieniu, ale na rzecz klientów końcowych (będących co do zasady osobami fizycznymi), którzy mogą pobrać, odsłuchać lub obejrzeć dane nagranie - za opłatą lub bezpłatnie (np. w modelach reklamowych gdzie opłaty wnosi reklamodawca). Natomiast zasadą jest, że Spółki nie łączą umowy licencyjne z klientami końcowymi.