Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Łd 1233/15

Dnia 20 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędzia WSA Bożena Kasprzak Protokolant: specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 roku sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2010 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz strony skarżącej kwotę 3102 (trzy tysiące sto dwa ) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...]r. Burmistrz Miasta R. określił spółce A S.A. z siedzibą w W. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. w wysokości 50.943 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że opierając się na wyniku kontroli przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w W. w A S.A. (następcy prawnego B S.A.) w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od nieruchomości za 2009 r., wszczął postępowanie w sprawie określenia tej Spółce wysokości zobowiązania podatkowego za 2010 r. Organ podatkowy uznał, iż zadeklarowana kwota podatku od nieruchomości w deklaracji na 2010r., złożona do Urzędu Miasta R. w dniu 18 stycznia 2010 r. jest zaniżona, ponieważ transakcja sprzedaży i leasingu zwrotnego z dnia 31 stycznia 2009 r. zawarta pomiędzy B S.A. a C Sp. z o.o. nie objęła linii kablowych położonych w kanalizacji kablowej, które pozostały własnością B S.A.

Odwołując się do treści art. 21 § 3, art. 207, art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. póz. 613), dalej "O.p.", art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1, art. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r., póz. 849 ze zm.), dalej "u.p.o.l." oraz uchwały Rady Miasta Rawa Mazowiecka Nr XLI/326/,9 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie określenia stawek podatku od nieruchomości (Dz. Urz. Woj .Łódzkiego z 2009 r., Nr 387, póz. 3427) organ stwierdził, że każda budowla w rozumieniu Prawa budowlanego mieści się w definicji budowli zawartej w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Jeżeli zatem dany obiekt budowlany jest budowlą, w rozumieniu Prawa budowlanego, czy też jest urządzeniem budowlanym związanym z tym obiektem, to powinien być sklasyfikowany jak budowla na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 2 pkt 35 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2014r. póz. 243) za sieć telekomunikacyjną uważa się systemy transmisyjne oraz urządzenia komutacyjne lub przekierowujące, a także inne zasoby, w tym nieaktywne elementy sieci, które umożliwiają nadawanie, odbiór lub transmisję sygnałów za pomocą przewodów, fal radiowych, optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną, niezależnie od ich rodzaju. Linia kablowa znajdująca się w kanalizacji kablowej spełnia funkcje nadawcze, transmisyjne i odbiorcze sygnałów, a tym samym wchodzi też w zakres definicji zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane. Z kolei jak wynika z art. 3 pkt 1 lit. b ustawy Prawo budowlane obiekt budowlany jest budowlą stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Przez całość techniczno-użytkową należy rozumieć połączenie poszczególnych elementów w taki sposób, aby zgodnie z wymogami techniki nadawały się one do określonego użytku. A zatem w ocenie organu kanalizacja kablowa i kable w niej położone oraz pozostałe elementy stanowią całość techniczno-użytkową pozwalającą na prowadzenie działalności gospodarczej w postaci świadczenia usług telekomunikacyjnych. Razem stanowią one budowlę sieciową powiązaną ze sobą funkcjonalnym związkiem.