Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. IV SA/Wa 2551/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Katarzyna Golat, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Ministra Środowiska na rzecz Gminy [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

IV SA/Wa 2551/15

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...].05.2015 r. nr [...] Minister Środowiska przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I. instancji po uchyleniu postanowienia Dyrektora [...] Parku Narodowego (zwany dalej Dyrektorem Parku) z dnia [...].07.2013 r. nr [...] odmawiającego uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem w bryle budynku, na działce o nr ew. [...] w [...] w otulinie i przy granicy [...] Parku Narodowego. Stan faktyczny i prawny niniejszej sprawy przedstawia się następująco. Po raz pierwszy Dyrektor Parku odmówił uzgodnienia tej inwestycji postanowieniem z dnia [...].07.2013 r. Wyraził pogląd, że tego typu inwestycja, planowana do realizacji w otulinie Parku, będzie miała negatywny wpływ na przedmiot ochrony jakim jest przyroda Parku. Spowoduje zmniejszenie powierzchni obszarów niezabudowanych oraz zwężenie połączenia pomiędzy obszarami użytkowanymi rolniczo. Ponadto przedmiotowa działka znajduje się w sąsiedztwie korytarza ekologicznego, o randze krajowej oznaczonego jako [...] - kanał [...]. W opracowanej opinii - ekspertyzie wykazano na obecność w analizowanym obszarze wielu gatunków roślin i zwierząt kręgowych bytujących na tym terenie. Podano, że wskazany korytarz umożliwia bytowanie i krzyżowanie się populacji roślin i zwierząt zamieszkujących na tym obszarze. Zdaniem Dyrektora Parku, planowany pod zabudowę obszar powinien pozostać terenem otwartym, luźno zabudowanym, użytkowanym rolniczo. Dyrektor stwierdził też, że ze względu na ochronę ekosystemów Parku oraz gatunków zwierząt chronionych, występujących w tym miejscu, niewłaściwe jest wyznaczanie nieprzekraczalnej linii zabudowy w odległości zaledwie 12 m, od granicy Parku. Dyrektor Parku przywołał przepisy zawarte w ustawie o ochronie przyrody, dotyczące, m.in. celów powołania parku narodowego - art. 8 ust. 2 oraz ochrony przyrody - art. 2 ust. 2 pkt. 5.