Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA w Opolu z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Op 182/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant Sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2015 r. ze skargi P. G., H. G., W. K. oraz Stowarzyszenia A z siedzibą w [...] na uchwałę Rady Miejskiej w Prószkowie z dnia 18 grudnia 2014 r., Nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy 1) stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa, 2) odrzuca skargę Stowarzyszenia A z siedzibą w [...], 3) zasądza od Gminy Prószków na rzecz skarżących P. G. i H. G. solidarnie kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych, oraz na rzecz W. K. kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 18 grudnia 2014 r. Rada Miejska w Prószkowie podjęła uchwałę Nr III/13/2014 w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Prószków.

Pismem z dnia 21 stycznia 2015 r., P. G., H. G., W. K. oraz Stowarzyszenie A z siedzibą w [...], zwani dalej skarżącymi, reprezentowani przez radcę prawnego, wezwali Radę Miejską w Prószkowie do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego podjęciem ww. uchwały. Skarżący podnieśli, że przedmiotowa uchwała jest wadliwa w zakresie zmiany dotychczasowego przeznaczenia działek nr a i b, położonych w miejscowości [...], z terenu zabudowy jednorodzinnej z towarzyszeniem usług (MN) na tereny usług (U) oraz tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej (P). Zdaniem skarżących, zmiana ta umożliwi zalegalizowanie znajdującej się na tych działkach samowoli budowlanej polegającej na realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "Modernizacja i rozbudowa zakładu przetwórstwa mięsnego w [...]", gdyż decyzją z dnia 8 stycznia 2003 r. Wojewoda Opolski stwierdził nieważność pozwolenia na budowę tego przedsięwzięcia. Skarżący zauważyli, że w dniu 6 marca 2014 r. Rada Miejska w Prószkowie podjęła w tym celu uchwałę Nr XXXVII/290/2014 w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...]. Wyjaśniali, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 3 dnia listopada 2008 r., sygn. akt II SA/Op 170/08, legalizacja samowoli budowlanej, która uznana została za inwestycję znacząco oddziaływującą na środowisko, wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia. W tym zakresie podali też, że Burmistrz Prószkowa decyzją z dnia 4 listopada 2011 r., odmówił wydania zgody R. B. reprezentującej spółkę cywilną "C, na realizację ww. przedsięwzięcia wobec niezgodności lokalizacyjnej zamierzonego przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jak podali decyzja ta została utrzymana w mocy, a złożona na nią przez R. B. skarga do sądu administracyjnego wyrokiem z dnia 20 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Op 377/12 została oddalona. Również złożona na powyższy wyrok skarga kasacyjna została przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt II OSK 680/13 oddalona. Podali, że zgodnie z dotychczas obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, działki nr a i b leżały w obszarze o symbolu CUr, który zgodnie z § 5 pkt 10 uchwały z dnia 24 września 2001 r., Nr XXXI/291/2001 Rady Gminy Prószków w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Górki (Dz. Urz. Woj. Opolskiego z 2001 r.) oznaczał: tereny rzemiosła usługowego o niskiej intensywności zagospodarowania. Uzasadniając swój interes prawny skarżący P. G., H. G. i W. K. wyjaśniali, iż na spornych działkach, graniczących bezpośrednio z ich działkami funkcjonuje ubojnia zwierząt, w której zabijanych jest cotygodniowo blisko 3 tony zwierząt, tj. około 144 ton rocznie, w związku z czym realizowanie funkcji mieszkaniowej skarżących zostało rażąco naruszone. Podali, iż w wyniku funkcjonowania ubojni bezpośrednio z ich nieruchomościami dochodzi do zanieczyszczenia powietrza, odczuwalny jest intensywny fetor, a w okresie letnim z powodu natężonej ilości owadów nie można otworzyć okien i przebywać w ogrodzie. Ponadto zakład przetwórstwa mięsnego generuje hałas w stopniu uciążliwym dla mieszkańców, co rodzi niebezpieczeństwo konfliktów społecznych. Opisywali, że codziennie traktorami na teren zakładu przywożone są zwierzęta do uboju. Zwierzęta te bez przerwy wydają przeraźliwe piski, które natężają się w czasie uboju. Hałas powodują także pracujące agregaty chłodnicze, które graniczą bezpośrednio z budynkiem P. G. Dodatkowo ich praca spowodowała rozszczelnienie należącego do niego budynku, który z tego powodu nie może spełniać już funkcji mieszkalnej, do której w istocie był przeznaczony. Nadto poinformowali, iż w budynku z agregatem chłodniczym doszło do pożaru. Skarżyli się, iż taka sytuacja nie pozostaje bez znaczenia dla ich stanu nerwowego. Ponadto problemem są także parkujące na posesji P. G. samochody klientów ubojni. W dalszej części wezwania skarżący wywodzili, że studium pozostaje w sprzeczności z prognozą oddziaływania na środowisko w zakresie wpływu na ludzi, jak również na zabytki i dobra materialne. Zaakcentowali, że przeznaczenie terenu na zabudowę techniczno-produkcyjną narusza wymóg utrzymania charakteru zabudowy podstawowej oraz obowiązujące przepisy. Zdaniem skarżących, studium zostało także negatywnie zaopiniowane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Przekonywali skarżący, że przedmiotowa uchwała pozostaje wadliwa również w zakresie przeznaczenia w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Prószków działek o nr a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, ł, m, n, o, p oraz r, o łącznej powierzchni ok. 80 ha, położonych w [...], stanowiących teren [...], na inny cel niż działalność ogrodu botanicznego jako nadrzędnego kierunku zagospodarowania oraz niewyłączenia spod zabudowy i produkcji terenów sąsiadujących z [...], tj. otuliny, oraz korytarza ekologicznego. W tym zakresie skarżący sformułowali zarzuty naruszenia Konstytucji RP, ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r., poz. 1232, ze zm.), zwanej dalej P.o.ś., celów Strategii Rozwoju Województwa Opolskiego przyjętej uchwałą Sejmiku Województwa Opolskiego z dnia 28 grudnia 2012 r., ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627, ze zm.), zwanej dalej u.o.p., ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235, ze zm.), zwanej dalej u.i.o.ś. jak i ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647, ze zm.), zwanej dalej u.p.z.p.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00