Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. I SA/Łd 1111/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Protokolant: Sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2015 r. sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2008 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 3213 (trzy tysiące dwieście trzynaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z [...] r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta O. z [...] r., określającą A. z siedzibą w L. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. w wysokości 254.681 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w dniu 17 stycznia 2008 r B. Sp. z o.o. złożyła deklarację w podatku od nieruchomości za 2008 r., w której zadeklarowała należny podatek od nieruchomości w kwocie 245 481 zł. Deklaracja była następnie kilkakrotnie korygowana. W piśmie z 26 lutego 2010 r. A. Ł. Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. (następca prawny B. Sp. z o.o.), złożyła korektę deklaracji za 2008 r. wyjaśniając, że jest ona spowodowana błędnym określeniem wartości budowli, bowiem doliczono wartość transformatorów, które, w ocenie ww. spółki, nie stanowią budowli. Zgodnie z tą korektą należny podatek od nieruchomości za 2008 r. wynosił 218 677 zł. W związku z tym spółka wniosła o stwierdzenie nadpłaty w wysokości 26 531 zł..

Burmistrz Miasta O. decyzją z dnia [...] r. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2008 r. w wysokości 245 208 zł. W ocenie organu podatkowego pierwszej instancji przedmiotowe transformatory należy uznać za budowle w świetle art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.) nie tylko dlatego, że są wprost wymienione w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm., dalej: Pr. bud.) jako wolnostojące urządzenia techniczne oraz nieodzowne i integralne elementy sieci elektroenergetycznej, czyli sieci technicznej, ale przede wszystkim dlatego, że są one obiektami budowlanymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b) Pr. bud., albowiem transformatory wolnostojące słupowe (tzw. stacje transformatorowe słupowe) oraz transformatory wolnostojące posadowione na żelbetowych fundamentach wraz z tymi fundamentami (słupami i fundamentami żelbetowymi) stanowią całość techniczno-użytkową.