Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 listopada 2015 r., sygn. I SA/Łd 826/15

 

Dnia 10 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Porczyńska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant: Asystent sędziego Marcin Olejniczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2015 roku sprawy ze skargi W. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień i grudzień 2010 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia [...] r. w sprawie określenia W. M. zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: czerwiec, lipiec, sierpień i grudzień 2010 r.

W badanym okresie podatnik prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe A. Świadczył usługi w zakresie transportu towarów oraz budowlane związane z budową dróg i autostrad, przy użyciu posiadanych maszyn budowlanych.

Organ kontroli skarbowej zakwestionował prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę z o.o. B z siedzibą S. 72, G. W., dokumentujących dostawy 93.000 litrów oleju napędowego. Ocenił, że wymieniona spółka nie dokonywała w 2010 r. żadnych zakupów oleju napędowego, a co za tym idzie, nie dysponowała i nie rozporządzała olejem napędowym, który mógłby być przedmiotem rzeczywistych transakcji gospodarczych. Spółka B wystawiała tzw. puste faktury pozorując obrót olejem napędowym pochodzącym z niewiadomego źródła, który trafiał bezpośrednio do odbiorców faktur wystawianych przez Spółkę B. Zdaniem organu kontroli skarbowej ww. spółka nie mogła dysponować olejem napędowym kupowanym od dostawców, którzy nie prowadzili faktycznie działalności gospodarczej i których dane (nazwa, siedziba, personalia prezesów) nie były prawdziwe, a z uwagi na brak stosownych zezwoleń na prowadzenie koncesjonowanej działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi, nie mogli go posiadać i sprzedawać. Po drugie, Spółka B nie dysponowała infrastrukturą techniczną niezbędną do prowadzenia tego rodzaju działalności, tj. nie posiadała bazy paliwowej, zbiorników, autocystern. Nie zatrudniała również pracowników.