Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 października 2015 r., sygn. I SA/Łd 683/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Protokolant: Sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2015 r. sprawy ze skargi D. N. i T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] r. , którą określono D. i T., małżonkom N. wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 rok.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że podatnicy za 2010 rok złożyli wspólne zeznanie roczne na formularzu PIT-36, w którym T. N. wykazał przychód z wynagrodzenia ze stosunku pracy, z działalności gospodarczej oraz z działalności wykonywanej osobiście, a także przychód z innych źródeł. Natomiast D. N. wykazała przychód z wynagrodzenia ze stosunku pracy oraz z działalności wykonywanej osobiście. Następnie w dniu 29 kwietnia 2014 r. złożyli korekty zeznań za 2010 r. na formularzach T. N. PIT-36L i PIT-37, natomiast D. N. PIT-37. Po przeprowadzeniu postępowania w sprawie określenia stronom zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. w dniu [...] r. wydał decyzję określającą małżonkom N. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w kwocie 19.923,00 zł, tj. w kwocie zadeklarowanej w pierwotnym zeznaniu złożonym w dniu 5 kwietnia 2011 r.

Podatnicy wnieśli odwołanie zarzucając jej:

- jednostronną interpretację przepisów prawa podatkowego, tj. art. 6 ust. 2 i 8, art. 9a ust. 1, 2 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- naruszenie art. 120, 121 § 1 i 2, 122, 124, 187 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez prowadzenie postępowania w sposób jednostronny, tj. ukierunkowany na z góry założony cel i gromadzenie tylko tych dowodów, które ten cel przybliżały,