Wyrok WSA w Łodzi z dnia 15 października 2015 r., sygn. I SA/Łd 997/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia NSA Anna Świderska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia NSA Teresa Porczyńska Protokolant: Sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] roku Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. określił M. M. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 rok w kwocie 5.391 złotych.

W toku postępowania podatkowego ustalono następujący stan faktyczny.

W 2011 roku podatnik prowadził działalność gospodarczą pod firmą "A", w zakresie handlu używanymi pojazdami samochodowymi oraz częściami i akcesoriami do pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli oraz był wspólnikiem spółki cywilnej "B", która prowadziła działalność w zakresie biura rachunkowego. Spółka cywilna zakończyła działalność z dniem 31 grudnia 2011 roku. Przeprowadzona kontrola podatkowa wykazała nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania przychodu i kosztów uzyskania przychodu w odniesieniu do firmy "A" oraz kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do spółki "B". W dniu 27 sierpnia 2014 r. podatnik złożył korektę zeznania podatkowego PIT-36 za 2011 rok uwzględniającą stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości z wyjątkiem wynikających z zakwestionowanej faktury zakupu części samochodowych wystawionej przez firmę "C". W konsekwencji Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. wszczął wobec M. M. postępowanie podatkowe i decyzją z [...] r. określił zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2011 w wysokości 5.391 zł. w związku z zawyżeniem przez stronę kosztów zakupu towarów handlowych w kwocie 3.300 zł od nieistniejącej firmy "C" NIP [...], J., ul. A 103. Organ I instancji na podstawie § 11 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) uznał księgi podatkowe skarżącego za nierzetelne, jednocześnie na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.); dalej: "O.p". odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania. Organ zakwestionował rzetelność powyższej faktury uznając, że nie odzwierciedla ona rzeczywistej transakcji gospodarczej, gdyż z informacji uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. oraz od D sp. z o.o. z siedzibą w P. wynika, że firma wskazana jako sprzedawca części samochodowych nie istniała w obrocie gospodarczym.