Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 września 2015 r., sygn. II SA/Wr 168/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Protokolant: specjalista Izabela Szczerbińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 września 2015 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie naliczenia opłaty dodatkowej za przekroczenie wydobycia ponad określoną w koncesji ilość wydobytego kruszywa oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia [...] r. nr [...] po rozpoznaniu odwołania "A." sp. z o.o. z siedzibą w L. (poprzednio "B." sp. z o.o.), utrzymało w mocy decyzję Starosty G. z dnia [...] r. nr [...], na mocy której naliczono spółce opłatę dodatkową w wysokości 41.999,85 zł za przekroczenie wydobycia kruszywa ze złoża "[...]" w 2011 r. o 15.849 ton ponad określoną w koncesji ilość 20.000 ton rocznie. W podstawie prawnej decyzji Kolegium zawarto art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu decyzji podano, że w wyniku wszczętego w dniu 29 sierpnia 2013 r. z urzędu postępowania Starosta G. decyzją z dnia [...] r. naliczył spółce opłatę dodatkową za przekroczenie w 2011 r. wydobycia o 15.849 ton ponad określoną w koncesji nr [...] z dnia [...] r. na 20.000 ton rocznie wydobytego kruszywa w wysokości 41.999,85 zł. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L., po rozpatrzeniu odwołania "B." sp. z o.o., decyzją z dnia [...] r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Na powyższą decyzję Kolegium "B." sp. z o.o. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 17 września 2014r. sygn. akt II SA/Wr 383/14 uchylił zaskarżoną decyzję kolegium.

Kolegium podało, że Sąd w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 września 2014 r. stwierdził, że wykładnia art. 139 ust. 1 i art. 139 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo górnicze i geologiczne (Dz.U. z 2014r., poz. 613 z późn. zm.) prowadzi do wniosku, że z przepisów tych wywieść można normę, zgodnie z którą opłacie dodatkowej podlega wydobywanie kopalin wykonywane z rażącym naruszeniem warunków określonych w koncesji. Jak podkreślił Sąd oznacza to, iż dla prawidłowego zastosowania wskazanych przepisów spełnione muszą być kumulatywnie następujące przesłanki: 1) udowodniono wydobycie kopalin; 2) stwierdzone wydobycie nastąpiło z naruszeniem warunków określonych w koncesji oraz 3) naruszenie warunków określonych w koncesji ma charakter rażący. W ocenie Sądu, skoro ustawodawca w art. 139 u.p.g.g. odwołuje się do pojęcia "rażącego" naruszenia warunków koncesji, to jest oczywiste, że nie każde naruszenie warunków koncesji będzie miało charakter rażącego naruszenia tychże warunków. Wobec tego Sąd doszedł do przekonania, że postępowanie administracyjne w omawianym zakresie zmierzać musi do wykazania, że doszło do wykonywania przez przedsiębiorcę działalności z rażącym naruszeniem warunków określonych w koncesji, a w dalszej kolejności do ustalenia opłaty dodatkowej z tego tytułu.