Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 24 września 2015 r., sygn. II SA/Bk 502/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.),, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 września 2015 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie wniesienia sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2015 r., P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (powoływana dalej jako: Inwestor), zgłosiła Prezydentowi Miasta B. roboty budowlane polegające na instalacji urządzeń radiokomunikacyjnych telefonii komórkowej P. nr [...], opisując przedmiot zgłoszenia jako - instalacja polegająca na montażu: antenowej konstrukcji wsporczej ze wspornikami montażowymi, anten sektorowych, anten radioliniowych, urządzeń RRU, urządzeń sterujących APM 30 i dróg kablowych na istniejącym budynku przy ul. [...], dz. nr [...] - obręb [...], termin rozpoczęcia robót: [...] lutego 2015 r.

Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] lutego 2015 r., znak: [...], na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 oraz art. 30 ust. 7 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.; dalej: P.b.) wniósł sprzeciw przyjęcia zgłoszenia w/w robót budowlanych i nałożył obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie robót budowlanych polegających na instalacji przedmiotowych urządzeń radiokomunikacyjnych telefonii komórkowej.

Odwołanie od w/w decyzji złożył pełnomocnik Inwestora argumentując, że organ I instancji załatwił sprawę nie mając na względzie słusznego interesu strony oraz w sposób sprzeczny z zasadą pogłębiania zaufania do organu oraz świadomości i kultury prawnej obywateli. Dodatkowo Inwestor zarzucił zaskarżonej decyzji: błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie art. 30 ust 6 P.b., skutkujące wniesieniem sprzeciwu pomimo spełnienia wymagań określonych w art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b) P.b. oraz naruszenie art. 30 ust. 2 i 7 P.b. poprzez dowolne przyjęcie, nie poparte żadnymi dowodami, iż zamierzenie inwestycyjne może wprowadzić ograniczenia i uciążliwości dla terenu sąsiedniego bez uprzedniego nałożenia na inwestora w drodze postanowienia obowiązku uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów.