Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2015 r., sygn. IV SA/Po 68/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędziowie WSA Donata Starosta WSA Anna Jarosz /spr./ Protokolant st.sekr.sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi M. P., M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. oddala skargę; 2. umarza postępowanie w przedmiocie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2014 r. E. Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu złożyła wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na przebudowie istniejącej napowietrznej elektroenergetycznej jednotorowej linii 110KV [...] na działkach nr [...] i [...] obręb [...].

Decyzją z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy Września (zwany dalej: Burmistrzem) na podstawie art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 5, art. 50, art. 51 ust. 2, art. 53 i 54 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647, j.t. z późn. zm., zwanej dalej: ustawa planistyczna lub u.p.z.p.) w zw. z art. 4 ust. 2 pkt 2 tej ustawy i art. 104 i 108 Kodeksu postępowania administracyjnego (Kpa) ustalił warunki lokalizacji ww. inwestycji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że na przedmiotowym terenie brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i dlatego ustalenie warunków zabudowy dla wnioskowanej inwestycji wymaga opracowania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, której sporządzenie, zgodnie z przepisami, powierzono osobie wpisanej na listę izby samorządu zawodowego urbanistów.

Organ wskazał, że w toku postępowania wpłynął wniosek skarżących wyrażający sprzeciw wobec planowanej inwestycji. Wnieśli oni o: przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu energetyki, przeprowadzenie przesłuchania stron postępowania i wyrażenie zgody na umiejscowienie linii energetycznej wyłącznie pod ziemią. Zdaniem organu wydającego decyzję protest ten nie zasługuje na uwzględnienie. W przypadku bowiem lokalizowania inwestycji celu publicznego w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jedyną przesłanką wydania decyzji odmownej będzie wykazanie, że lokalizacja danej inwestycji celu publicznego w określonym miejscu jest niezgodna z przepisami powszechnie obowiązującego prawa. Organ stwierdza w niej jedynie czy w świetle obowiązującego prawa dopuszczalna jest realizacja danej inwestycji na wskazanym przez inwestora terenie. W wypadku zgodności inwestycji z przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisami odrębnymi nie można odmówić ustalenia jej lokalizacji. Organ wskazał również, że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego ma charakter szczególny w stosunku do decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Nie podlega ona bowiem ograniczeniem z art. 61 ust. 1 pkt 1-3 ustawy planistycznej, tj. nie znajduje zastosowania konieczność przestrzegania m. in. zasady dobrego sąsiedztwa. Nie ma zatem wymogu dostosowania powstającej zabudowy do istniejącej w danym miejscu pod względem kontynuacji funkcji, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, a podstawą decyzji odmownej lub nakładającej jakieś ograniczenia może być jedynie przepis prawa obowiązującego. Organ wskazał również, że Inwestor złożył wniosek o nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności ze względu na "ochronę zdrowia i życia użytkowników nieruchomości, a także zabezpieczenia interesu społecznego jakim jest stały dostęp do energii elektrycznej odbiorców prywatnych jaki strategicznych inwestorów w regionie. W ocenie organu działalność prowadzona przez Inwestora ma na celu zapewnienie dostępu do stałego ekonomicznie zbilansowanego źródła energii wykorzystywanej na potrzeby społeczeństwa, czyli elementu niezbędnego dla jego normalnego funkcjonowania. Przedsięwzięcie planowane przez Wnioskodawcę, jest kwalifikowane jako inwestycja celu publicznego o znaczeniu priorytetowym z punku widzenia gospodarki kraju.