Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 sierpnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 513/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 500 złotych (słownie: pięćset), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 lutego 2015 r., Wójt Gminy O., po rozpatrzeniu wniosku A.R, odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji, polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku gospodarczego na warsztat mechaniczny (samochodowy) wraz z jego rozbudową, przewidzianej do realizacji na działce numer "[...]".

Organ wskazał, że w celu stwierdzenia, czy zostały spełnione warunki, określone w art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wokół terenu objętego wnioskiem, wyznaczono obszar analizowany w przedziale od około "[...]"do około "[...]"od granic działki, objętej przedmiotowym wnioskiem i przeprowadzono w nim analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu. Wyznaczając analizowany obszar dążono do tego, aby stanowił on całość urbanistyczną i pozostawał w zgodzie ze specyfiką okolicy i w tym celu wyznaczono go powyżej minimalnych rozmiarów, wynikających

z przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu

w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588), zwanego dalej: rozporządzeniem. Ustalono, że w obszarze analizowanym występuje zabudowa mieszkaniowa jedno i wielorodzinna, zabudowa zagrodowa oraz zabudowa handlowo-usługowa, w której świadczona była działalność pn. "Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych". Obsługa komunikacyjna działek zabudowanych zabudową mieszkaniową jedno i wielorodzinną odbywa się bezpośrednio z dróg publicznych "[...]" lub w sposób pośredni z w/w dróg poprzez drogi ogólnodostępne oraz działki prywatne. Tereny zabudowy handlowo-usługowej (działka ew. Nr "[...]"), obsługiwane są wyłącznie z drogi "[...]"Nr "[...]". Z uwagi więc na fakt, że działka, na której występuje zabudowa handlowo-usługowa dostępna jest z innej drogi publicznej "[...]", niż działka objęta wnioskiem (droga gminna "[...]"), organ pierwszej instancji przyjął, że nie może być ona punktem odniesienia w niniejszej sprawie, gdyż art. 61 ust. 1 u.p.z.p. mówi o co najmniej jednej zabudowanej działce, dostępnej z tej samej drogi publicznej. Ponadto, organ wskazał, że z przeprowadzonej analizy sąsiedztwa działki ew. "[...]"wynika, że działki zabudowane, dostępne z tej samej drogi publicznej co działka objęta wnioskiem, pełnią funkcję terenów zabudowy mieszkaniowej (jedno i wielorodzinnej) i zagrodowej. Zabudowa ta, w ocenie Wójta Gminy, realizuje odmienne funkcje względem wnioskowanego przez stronę zamierzenia inwestycyjnego. Wyniki przeprowadzonej analizy nie pozwalają również na stwierdzenie, że istniejąca w obszarze analizowanym zabudowa mieszkaniowa jedno