Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. I SA/Wr 2221/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie: sędzia WSA Anetta Chołuj, sędzia WSA Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Wilczek, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniach 2 lutego i 14 lipca 2015 r. sprawy ze skargi "A" spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za lipiec 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi i przed sądami

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. (dalej: organ drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] 2014 r. o nr [...], uchylająca w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] 2007 r., nr [...] i określająca "A" spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (dalej: spółka/strona/skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za lipiec 2003 r. w kwocie 1.891.121 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, iż olej opałowy nabywany był przez spółkę w Rafinerii G. "B" S.A. W lipcu 2003 r. spółka dokonała zakupu oleju opałowego w łącznej ilości 3.236,088 m3. Skarżąca w badanym okresie sprzedała ogółem 3.452,350 m3 oleju opałowego, w tym dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w ilości 2.272,405 m3 i dla podmiotów gospodarczych w ilości 1.179,945 m3. Cała sprzedaż oleju opałowego dokumentowana była fakturami VAT, oświadczeniami o przeznaczeniu nabytego oleju na cele opałowe, dokumentami wydania towaru Wz oraz atestami zawierającymi informacje o zabarwieniu towaru czerwonym barwnikiem Solvent Red i zawartością nieusuwalnego znacznika Solvent Yellow. Strona korzystała ze zwolnienia przewidzianego w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269; dalej: rozporządzenie MF). Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, na podstawie uzyskanych informacji z urzędów miast i gmin, Centralnego Biura Adresowego i Departamentu Rejestrów Państwowych MSWiA a także na podstawie zeznań świadków, że 42 sztuki oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze, złożonych stronie w lipcu 2003r., jest nierzetelnych, tj. dane personalno-adresowe nabywców oleju są nieprawdziwe (wskazane w oświadczeniach adresy nie istnieją przesłuchiwane osoby, które zamieszkują pod wskazanymi adresami, nigdy nie znały rzekomych nabywców ani nie zlecały tym osobom zakupu oleju opalowego, nie podpisywały oświadczeń, także nie posiadały tego typu urządzeń grzewczych), zatem wymienieni z nazwiska i imienia nabywcy w rzeczywistości nie istnieli. Łączna ilość sprzedanego oleju opałowego dla wyżej wymienionych osób wynosiła 2.024,755 m3. W konsekwencji powołaną na wstępie decyzją organ podatkowy pierwszej instancji określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc lipiec 2003 r. w wysokości 2.285.948 zł, albowiem uznał, że skarżąca dokonała sprzedaży oleju na cele inne niż opałowe, zatem zastosowano stawki jak dla oleju napędowego w oparciu m.in. o art. 35 ust. 1 pkt 3, art. 35 ust. 6 pkt 1 lit. a), art. 35a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej: u.p.t.u.p.a) i § 5 oraz § 6 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia MF.