Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Wr 2166/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie: sędzia WSA Dagmara Dominik- Ogińska (sprawozdawca), sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, , Protokolant: starszy asystent sędziego Dagmara Stankiewicz -Rajchman, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu: 2 lutego 2015 r. 17 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za marzec 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi i przed sądami

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. (dalej: organ podatkowy drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] uchylająca w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] września 2006 r. nr [...] i określająca A spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (dalej: spółka/strona/skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za marzec 2003 r. w kwocie 1.232.718 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, iż olej opałowy nabywany był przez spółkę w B S.A. W miesiącu marcu 2003r. spółka dokonała zakupu oleju opałowego w łącznej ilości 2.739.954 m3. Skarżąca w badanym okresie sprzedała ogółem 2.739.954 m3 oleju opałowego, w tym dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w ilości 1.437.364 m3 i dla podmiotów gospodarczych w ilości 1.302.590 m3. Cała sprzedaż oleju opałowego dokumentowana była fakturami VAT, oświadczeniami o przeznaczeniu nabytego oleju na cele opałowe, dokumentami wydania towaru Wz oraz atestami zawierającymi informacje o zabarwieniu towaru czerwonym barwnikiem Solvent Red i zawartością nieusuwalnego znacznika Solvent Yellow. Strona korzystała ze zwolnienia przewidzianego w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269; dalej: rozporządzenie MF). Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, na podstawie uzyskanych informacji z urzędów miast i gmin, Centralnego Biura Adresowego i Departamentu Rejestrów Państwowych MSWiA a także na podstawie zeznań świadków, że 36 sztuk oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze, złożonych stronie w marcu 2003r., jest nierzetelnych, tj. dane personalno-adresowe nabywców oleju są nieprawdziwe (wskazane w oświadczeniach adresy nie istnieją przesłuchiwane osoby, które zamieszkują pod wskazanymi adresami, nigdy nie znały rzekomych nabywców ani nie zlecały tym osobom zakupu oleju opalowego, nie podpisywały oświadczeń, także nie posiadały tego typu urządzeń grzewczych), zatem wymienieni z nazwiska i imienia nabywcy w rzeczywistości nie istnieli. Łączna ilość sprzedanego oleju opałowego dla wyżej wymienionych osób wynosiła 1.319.826 m3. W konsekwencji powołaną na wstępie decyzją organ podatkowy pierwszej instancji określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc marzec 2003r. w wysokości 1.490.084 zł albowiem uznał, że skarżąca dokonała sprzedaży oleju na cele inne niż opałowe zatem zastosowano stawki jak dla oleju napędowego w oparciu m.in. o art. 35 ust. 1 pkt 3, art. 35 ust. 6 pkt 1 lit. a), art. 35a ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej: u.p.t.u.p.a) i § 5 oraz § 6 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia MF.