Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. I SA/Wr 2168/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Marek Olejnik, Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniach 2 lutego i 14 lipca 2015 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z/s w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za listopad 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi i przed sądami

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. (dalej: organ drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] lipca 2014 r. o nr [...], uchylająca w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] i określająca A spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (dalej: spółka/strona/skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za listopad 2003 r. w kwocie 543.858 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, iż olej opałowy nabywany był przez spółkę w B S.A. W listopadzie 2003 r. spółka dokonała zakupu oleju opałowego w łącznej ilości 2.652,027 m3. Skarżąca w badanym okresie sprzedała ogółem 2.567,962 m3 oleju opałowego, w tym dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w ilości 776,084 m3 i dla podmiotów gospodarczych w ilości 1.791,878 m3. Cała sprzedaż oleju opałowego dokumentowana była fakturami VAT, oświadczeniami o przeznaczeniu nabytego oleju na cele opałowe, dokumentami wydania towaru Wz oraz atestami zawierającymi informacje o zabarwieniu towaru czerwonym barwnikiem [...] i zawartością nieusuwalnego znacznika [...]. Strona korzystała ze zwolnienia przewidzianego w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269; dalej: rozporządzenie MF). Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, na podstawie uzyskanych informacji z urzędów miast i gmin, Centralnego Biura Adresowego i Departamentu Rejestrów Państwowych MSWiA a także na podstawie zeznań świadków, że [...] sztuk oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze, złożonych stronie w listopadzie 2003 r., jest nierzetelnych, tj. dane personalno-adresowe nabywców oleju są nieprawdziwe (wskazane w oświadczeniach adresy nie istnieją przesłuchiwane osoby, które zamieszkują pod wskazanymi adresami, nigdy nie znały rzekomych nabywców ani nie zlecały tym osobom zakupu oleju opalowego, nie podpisywały oświadczeń, także nie posiadały tego typu urządzeń grzewczych), zatem wymienieni z nazwiska i imienia nabywcy w rzeczywistości nie istnieli. Łączna ilość sprzedanego oleju opałowego dla wyżej wymienionych osób wynosiła 582,290 m3. W konsekwencji powołaną na wstępie decyzją organ podatkowy pierwszej instancji określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc listopad 2003 r. w wysokości 657.405 zł, albowiem uznał, że skarżąca dokonała sprzedaży oleju na cele inne niż opałowe, zatem zastosowano stawki jak dla oleju napędowego w oparciu m.in. o art. 35 ust. 1 pkt 3, art. 35 ust. 6 pkt 1 lit. a), art. 35a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej: u.p.t.u.p.a) i § 5 oraz § 6 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia MF.