Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 lipca 2015 r., sygn. II SA/Łd 262/15

Dnia 30 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.), , Protokolant asyst. sędz. Dominika Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2015 roku sprawy ze skargi Gminy Biała R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w części dotyczącej uznania nieruchomości za mienie gminne oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Starosty [...] z dnia [...] grudnia 2009r. nr [...] w części uznania za mienie gminne (gromadzkie) nieruchomości położonej w obrębie geodezyjnym W. oznaczonej nr ew. działki 196 o pow. 0,2500ha.

Z akt sprawy wynika, że Starosta [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2008r. nr [...], działając na podstawie art. 1 ust. 2 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz.U. nr 28, poz.169 ze zm.), dalej powoływanej jako "ustawa", uznał za mienie gminne m.in. działkę gruntu położoną w obrębie geodezyjnym W. oznaczoną nr ew. 196 o pow.0,2500ha. Jako podstawę uznania za mienie gminne przyjęto wpis działek w operacie ewidencji gruntów obrębu geodezyjnego W. założonym w 1963r., w pozycji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydział Komunikacji ze wskazaniem jako użytek - droga. Wskazano również, iż po przeprowadzonych badaniach dokumentacji archiwalnej, po przeprowadzonej rozprawie administracyjnej i na podstawie zeznań mieszkańców wsi W. ustalono, że działki od 70 lat stanowiły drogi, służyły jako dojazd do pól i zagród gospodarskich. Obecnie również nieruchomości te są wykorzystywane jako drogi.

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...], jako wydanej bez podstawy prawnej oraz z rażącym naruszeniem prawa wystąpił T. W. W motywach wniosku wskazał, że przy zakładaniu ewidencji gruntów w latach 1960 - 1963 utworzono działkę o nr 789, a po aktualizacji operatu ewidencji gruntów działce tej nadano nr 196. Działkę tę bezpodstawnie wyodrębniono z obszaru dawnej parceli nr 2 wykazanej na mapie z 1928r. Przyczyną bezpodstawnego wyodrębnienia działki nr 196 był brak wykonania analizy stanu prawnego nieruchomości przy zakładaniu ewidencji gruntów. Wnioskodawca podkreślił, że działka ta znajduje się w posiadaniu jego rodziny od co najmniej 1928r., nigdy faktycznie nie pełniła roli drogi i była zawsze zagospodarowana rolniczo poprzez uprawy rolne. Wnioskodawca wskazał, iż na podstawie orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w R. z dnia [...] grudnia 1961r. J. i S. małż. W. uznano za właścicieli działki gruntu nr 2/1 i 2/2 o powierzchni 2,93ha z rozparcelowanego majątku W. w 1928r. Postanowieniem Sądu Powiatowego w R. z dnia [...] stycznia 1962r. dla nieruchomości tej urządzono księgę wieczystą nr [...]. Stan prawny działki 2/3 został uregulowany w drodze uwłaszczenia w 1976r. Wnioskodawca wskazał również na stan prawny gruntu sąsiedzkiego stanowiącego własność A. W. Działka ta o pierwotnym oznaczeniu jako działka nr 1 położona od południowej strony, została wydzielona z rozparcelowanego majątku W. w 1938r. A. W. (babka A. W.) nabyła tę nieruchomość od właścicielki majątku W. w 1938r. Dla nieruchomości tej urządzono księgę wieczystą nr [...]. Wnioskodawca podkreślił ponownie, że utworzona działka o nr 789, która stanowi dotychczasową drogę prowadzącą ze wsi W. do parceli nr 1 wydzielonej z majątku W. została przedłużona aż do połączenia z drogą nr [...]. Tym samym, w ocenie wnioskodawcy, drogę oznaczoną nr działki 789 bez żadnych podstaw prawnych wprowadzono na obszar gruntów prywatnych. Wnioskodawca wniósł o zaliczenie w poczet materiału dowodowego opinii biegłego sądowego sporządzonej dla Sądu Rejonowego w S. VIII Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w R. na okoliczność sprawy z powództwa Gminy B. o wydanie części nieruchomości, o sygn. akt [...] i poprzednio sygn. akt [...]. T. W. podsumowując wskazał, że działka nr ew. 196 nigdy nie była własnością Skarbu Państwa ani też własnością gminy i została bezpodstawnie przejęta.