Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 lipca 2015 r., sygn. II SA/Lu 134/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Starszy referent Agnieszka Wojtas, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 lipca 2015 r. sprawy ze skargi P. S. na uchwałę Okręgowej Rady Łowieckiej w [...] z dnia [...]grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia w prawach do wykonywania polowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z dnia [...]. Z. O. P. Z. Ł. w L. na podstawie art. 42da ust.3 ustawy z dnia 13 października 1995r. Prawo łowieckie ( DZ. U z 2013r. poz. 1226 i 1247 ze zmianami ) oraz § 154 ust.1 Statutu P. Z. Ł. nałożył na P. S. karę porządkową w postaci zawieszenia w prawach odstrzału samców saren na okres 1 roku. W uzasadnieniu podano, że w sezonie łowieckim 2013/2014 na terenie obwodu łowieckiego nr [...] dokonał odstrzału dwóch rogaczy, które komisja przy O. R. Ł. oceniła jako odstrzały nieprawidłowe, naruszające zasady selekcji osobniczej dla tego gatunku, co potwierdza kopia arkusza oceny prawidłowości odstrzału.

W odwołaniu od powyższej uchwały P. S. zarzucił jej powołanie podstawy prawnej, która nie obowiązywała w chwili dokonania zarzucanego mu czynu oraz nałożenie kary porządkowej za czyn, który w momencie jego popełnienia nie podlegał karaniu, nie był czynem zabronionym. Zwrócił uwagę, że art. 42da ust.2 ustawy Prawo łowieckie obowiązuje od dnia 12 kwietnia 2014r., natomiast dokonany przez niego odstrzał miał miejsce w dniach 26 maja 2013r. i 9 czerwca 2013r. Nowelizacji ustawy Prawo łowieckie z dnia 21 grudnia 2013r. nie zawiera natomiast przepisów dostosowujących normy zawarte w wyżej powołanym przepisie, a dotyczącym tej konkretnej sprawy. Ponadto podstawą do zastosowania kary za naruszenie zasad selekcji osobniczej jest art. 42 da ust. 1, a nie ust.2 prawa łowieckiego. Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 listopada 2013r. ( K 21/11 ), w którym stwierdzono, że do spraw wewnątrzorganizacyjnych nie należą m.in. sankcje polegające na zawieszeniu prawa do polowania, ponieważ powodują utratę nabytego prawa do polowania lub brak możliwości wykonywania prawa przez określony czas, co oznacza poddanie ich kontroli sądowej, wywiódł niezgodność z Konstytucją zasady stosowania sankcji dyscyplinarnych w tym kary porządkowej w postaci zawieszenia prawa do polowania na samce zwierzyny płowej i muflonów. Wprawdzie zasady nałożenia takich kar zostały wprowadzone ustawą z dnia 21 grudnia 2013r. o zmianie ustawy Prawo łowieckie, ale oznacza to, że pomiędzy datą opublikowania orzeczenia Trybunału, co miało miejsce 21 listopada 2012r. do dnia wejścia w życie noweli - 12 kwietnia 2014r. nie było możliwości stosowania sankcji dyscyplinarnych, w tym ograniczenia możliwości wykonywania polowania za naruszenie zasad selekcji osobniczej. Odstrzał samców sarny został dokonany 24 maja 2013r. i 9 czerwca 2013r., a więc w czasie, w którym nie obowiązywała żadna podstawa prawna do zastosowania kary porządkowej, którą został ukarany.