Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. I SA/Gl 1494/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Sędziowie WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Ewelina Cyroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2015 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. (dalej określany zamiennie skrótem "DIS") działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012, poz. 749 z późn. zm. dalej "O.p.") oraz przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., nr 93, poz. 768 z późn. zm. dalej "u.p.s.d.") po rozpatrzeniu odwołania A. Z. (dalej określanego zamiennie "podatnik", "strona" lub "skarżący") od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] nr [...], ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn w wysokości [...]zł z tytułu nabycia spadku po zmarłej D. Z. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie DIS wskazał, że w odwołaniu od decyzji organu I instancji podatnik zarzucił naruszenie art. 7 ust. 3 u.p.s.d. poprzez błędną wykładnię i przyjęcie, że w poczet długów i ciężarów spadkowych nie zalicza się kosztów opieki w czasie ostatniej choroby spadkodawcy, jeżeli zostały poniesione przed śmiercią spadkodawcy chociażby poniósł je spadkobierca, podczas gdy przy prawidłowej wykładni tego przepisu należy przyjąć, że do wskazanych kosztów nie zalicza się tych, które pokryte zostały za życia spadkodawcy i z jego majątku, co oznacza, że oba te wymogi muszą być spełnione łącznie, aby organ podatkowy nie mógł określonych kosztów zaliczyć do długów i ciężarów spadkowych, o których mowa we wskazanym przepisie.

W treści odwołania podatnik podkreślił, iż w toku postępowania podatkowego w sprawie ustalenia wysokości podatku od spadku został przesłuchany na okoliczność poniesienia kosztów opieki powierzonej innej osobie. Organ podatkowy nie zakwestionował tych zeznań i przyjął je jako podstawę do ustaleń faktycznych, jednakże w konsekwencji nie uznał ich jako ciężarów i długów obciążających nabyte rzeczy lub prawa majątkowe i błędnie zastosował treść przepisu art. 7 ust. 3 ustawy poprzez sformułowanie uzasadnienia zaskarżonej decyzji "ani też" zamiast użytego w przepisie spójnika "i". W związku z tym skoro organ I instancji nie kwestionuje wiarygodności zeznań podatnika to w oparciu o ten dowód powinien przyjąć, że poniósł koszty opieki nad chorą matką z własnych środków to za uprawnione winien uznać zaliczenie tych wydatków na poczet długów i ciężarów spadkowych.