Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 2570/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant ref. staż. Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz E. K. kwotę 10203 zł (słownie: dziesięć tysięcy dwieście trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił E. K. (dalej "Skarżąca") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn w kwocie 298 509 zł, tytułem nabycia nieruchomości przez zasiedzenie.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że z dniem 27 maja 2005 r. Skarżąca nabyła przez zasiedzenie prawo własności nieruchomości położonej w W., przy ulicy bez nazwy, stanowiącej działkę ewidencyjną Nr [...] z obrębu [...], o powierzchni 7024 m², dla której Sąd Rejonowy dla W. w W. - [...] Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr [...]. W złożonym w dniu 29 lipca 2008 r. zeznaniu podatkowym SD-3 o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych Skarżąca podała nabycie przedmiotowej nieruchomości, określając wartość przedmiotu nabycia na kwotę 50 000 zł. Organ I instancji stwierdził, że wskazana w zeznaniu wartość nie odpowiada wartości rynkowej na dzień powstania obowiązku podatkowego i zaproponował podwyższenie wartości do kwoty 1 053 600 zł. Skarżąca nie wyraziła zgody na tak określoną wartość podnosząc, że działka nie przedstawia jakiejkolwiek wartości rynkowej oraz załączyła do akt sprawy opinię sporządzoną przez rzeczoznawcę majątkowego A. L., w której stwierdzono, że brak jest możliwości określenia wartości rynkowej analizowanej nieruchomości gruntowej z uwagi na brak transakcji dotyczących porównywalnych użytków - łąk trwałych bez dostępu do drogi publicznej. Jednocześnie z opinii tej wynikało, że można jedynie przewidywać, że przy niskiej cenie ofertowej na poziomie 50 000 - 80 000 zł znajdzie się zainteresowany jej nabyciem. W opinii biegłego T. T., wydanej na zlecenie Organu I instancji, oszacowano wartość nieruchomości na kwotę 4 264 411 zł. Wartość ta została przyjęta przez Organ I instancji za podstawę wymiaru podatku.