Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Ol 386/15

Dnia 16 czerwca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2015 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 12 lutego 2014 r., "[...]" Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na "[...]" powoływane dalej jako "Spółka", karę pieniężną w wysokości 9.300 zł.

Organ pierwszej instancji ustalił, że Spółka posiada dwa pojazdy ciężarowe

o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 ton lecz pojazd marki "[...]" nie został wyposażony w tachograf, a w kontrolowanym okresie, to jest od 12 października 2012 r. do 11 października 2013 r., wykonywane nim były przewozy drogowe. Jak ustalono, przewozy wykonywane były przez kierowców: "[...]" w dniach 25.10.2013 r., 26.10.2012 r., 8.11.2012 r., 05.01.2013 r., 2.05.2013 r., 29.06.2013 r., 1.07.2013 r., 11.10.2013 r. oraz "[...]" w dniach: 1.08.2013r., 9.08.2013 r., 23.08.2013 r. We wskazanych okresach przewożone były między innymi odpady z czyszczenia ulic i placów, zmieszane odpady z betonu i gruzu ceglanego. Organ pierwszej instancji podkreślił, że w tych okresach nie przewożono odpadów z gospodarstw domowych, w związku z czym brak było podstaw do zastosowania wyłączenia z art. 13 ust. 1 lit. h rozporządzenia (WE) 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego. Powyższe naruszenie skutkowało wymierzeniem kary pieniężnej określonej w lp. 6.1.1. załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414), powoływanej dalej jako "ustawa", w kwocie 3.000 zł. Organ pierwszej instancji zarzucił ponadto, że za wymienione wyżej dni Spółka nie okazała do kontroli również tarcz tachografu lub innych dokumentów potwierdzających fakt prowadzenia tego pojazdu, co - stosownie do lp. 6.3.7 załącznika nr 3 do ustawy - skutkowało wymierzeniem kary w kwocie 5.500,00 zł (500 zł x 11 dni). W toku postępowania organ stwierdził ponadto, że pojazd marki "[...]" nie został zgłoszony przez Spółkę do posiadanego zezwolenia na wykonywanie przewozów na potrzeby własne rzeczy nr "[...]". W konsekwencji powyższego, nałożono na Spółkę karę w wysokości 800 zł, zgodnie z lp. 1.8 załącznika nr 3 do ustawy. Organ pierwszej instancji zaznaczył, że strona nie kwestionowała prawidłowości ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych i nie wykazała istnienia przesłanek ekskulpacyjnych.