Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Gl 1643/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.), Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant sekretarz sądowy Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. W.-K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w przedmiocie legalności wykonanych robót budowlanych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. z dnia [...] r. nr [...], 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. na rzecz skarżącej kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W piśmie z dnia [...] r. M. W.-K. wniosła o sprawdzenie legalności działania myjni dwustanowiskowej w budynku w Z. na działce nr ew. "1" przylegającego do ścian budynków sąsiednich, w tym do jej budynku, na działce nr "2". Stwierdziła, że w związku z funkcjonowaniem myjni dochodzi do zalewania ściany i fundamentu jej budynku. W piśmie z dnia [...]r. wniosła dodatkowo o sprawdzenie legalności powstania parterowej części przedmiotowego budynku na działce sąsiedniej (nr "1") przy ul. [...] w Z.

Po wszczęciu i przeprowadzeniu w tej sprawie postępowania Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej jako PINB) w Z. decyzją z dnia [...]r. nr [...] wydaną na podstawie art. 105 § 1 kpa oraz art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (obecnie Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm., zwanej dalej Prawem budowlanym), postępowanie to umorzył. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że myjnia stanowiąca własność "A" w Z. funkcjonuje w pomieszczeniach powstałych w latach 50-tych ubiegłego wieku na gruncie Skarbu Państwa i wykorzystywanych również do naprawy samochodów. Zostały one zrealizowane za wiedzą Prezydium PRN, która w tym czasie była organem architektoniczno-budowlanym właściwym do rozpatrywania wniosków w sprawach inwestycji budowlanych i dlatego brak jest podstaw do stwierdzenia, że przedmiotowy obiekt budowlany powstał w warunkach samowoli budowlanej. Odnośnie legalności funkcjonowania myjni samochodowej w pomieszczeniach garażu i warsztatu samochodowego organ sięgnął do definicji zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego zawartej w art. 71 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego i stwierdził, że uruchomienie myjni samochodowej w pomieszczeniach budynku garażowo-warsztatowego nie spowodowało konieczności spełnienia dodatkowych wymagań w zakresie ochrony środowiska. Warunki bezpieczeństwa przeciwpożarowego z uwagi na mycie samochodów w pomieszczeniach garażowo-warsztatowych również nie uległy pogorszeniu, podobnie jak i bezpieczeństwo powodziowe. Uruchomienie myjni samochodowej w pomieszczeniach garażowo-warsztatowych nie wymagało również spełnienia dodatkowych wymogów w zakresie przywołanych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Przeprowadzone oględziny obiektu budowlanego również nie wykazały aby w wyniku funkcjonowania myjni doszło do zmiany układu obciążeń elementów konstrukcyjnych budynku.