Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. IV SA/Gl 867/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji 1) uchyla zaskarżoną decyzję i określa, że nie może być ona wykonana; 2) zasądza od [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. na rzecz skarżącego kwotę: 240 złotych (słownie: dwieście czterdzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] [...] Komendant Wojewódzki Policji, po rozpoznaniu odwołania M.W., utrzymał w mocy decyzję - rozkaz personalny nr [...] Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...] o zwolnieniu M.W. ze służby w Policji z dniem [...]. W uzasadnieniu wskazał, że podstawę zwolnienia policjanta ze służby stanowił art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji, według którego, policjanta można zwolnić ze służby w przypadku popełnienia czynu o znamionach przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia pozostanie w służbie. Następnie podniósł, że w oparciu o zgromadzone dowody i poczynione ustalenia można w sposób oczywisty i bezsporny stwierdzić fakt popełnienia przez M.W. czynu o znamionach przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Podkreślił, że decydujące znaczenie dowodowe należało przypisać wyjaśnieniom M.W. złożonym w toku postępowania karnego, zeznaniom złożonym przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w B., dokumentacji służbowej sporządzonej przez interweniujących funkcjonariuszy Policji oraz opinii toksykologiczno - sądowej. W tym zakresie wskazał, że przesłuchany w charakterze podejrzanego M.W. przyznał się do stawianego zarzutu popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § kk i złożył wyjaśnienia składające się w logiczną całość z zeznaniami świadka M.Ż. - policjantki Komendy Powiatowej Policji w B. Organ stwierdził, że w dniu [...] M.W. spożywał alkohol w postaci około 5 piw, w zaparkowanym w B. swoim samochodzie marki [...] o nr rej. [...]. Po wypiciu alkoholu pojechał samochodem do koleżanki M.Ż. Na skrzyżowaniu ulic [...] i [...] w B. uderzył w słup sygnalizacji świetlnej, po czym kontynuował jazdę uszkodzonym pojazdem do ulicy [...] w B., gdzie jego auto zatrzymało się i zaczęło płonąć. Widząc to wysiadł z samochodu i zaczął wzywać znajdujących się w niewielkiej odległości funkcjonariuszy. Przybyli następnie funkcjonariusze Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Powiatowej Policji w B. przeprowadzili badanie skarżącego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wynik : [...] mg/l oraz [...] mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Organ podkreślił, że przesłuchana w charakterze świadka M.Ż. zeznała, iż w dniu [...], w godzinach nocnych M.W. kilkakrotnie kontaktował się z nią telefonicznie w wyniku czego umówili się u M.Ż. W trakcie rozmowy telefonicznej wyżej wymieniona zorientowała się, że M.W. jest pijany. Jej rozmówca temu nie zaprzeczył i dodał, że przywiezie go jego brat. W trakcie kolejnej rozmowy telefonicznej skarżący poinformował ją, że uderzył samochodem w latarnię. Przesłuchany w charakterze świadka brat skarżącego - A.W. zeznał, że w dniu [...] w ogóle nie widział się ze swoim bratem M. Organ podniósł, że wskazane okoliczności w sposób jednoznaczny i bezdyskusyjny potwierdzają fakt popełnienia przez M.W. czynu o znamionach przestępstwa kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości. Wskazał, że mając to na uwadze należało uznać, iż przesłanka oczywistości popełnienia czynu o znamionach przestępstwa, której niewykazanie pełnomocnik skarżącego zarzucił organowi I instancji, została ponad wszelką wątpliwość udowodniona w toku postępowania administracyjnego. Dodał, że spełniona została również druga przesłanka, niezbędna do zwolnienia policjanta na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji, tj. stwierdzenie, iż popełniony czyn uniemożliwia pozostawienie funkcjonariusza w służbie. W tym zakresie wskazał, że z uwagi na charakter popełnionego czynu o znamionach przestępstwa umyślnego, ściganego z oskarżenia publicznego oraz okoliczności jego popełnienia, zasadne jest uznanie, iż skarżący nie może korzystać z nieposzlakowanej opinii, a wobec tego utracił wymagany przepisami prawa przymiot, niezbędny do pełnienia służby w charakterze funkcjonariusza Policji. W podsumowaniu wskazał, że w związku z tym należało uznać, iż w toku postępowania administracyjnego stwierdzone zostały przesłanki uzasadniające zwolnienie M.W. ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji. W ramach ustosunkowania się do zarzutu odwołania, że organ I instancji oceniając materiał dowodowy nie odniósł się do informacji przekazanych przez skarżącego funkcjonariuszom Policji tuż po ich przyjeździe na miejsce zdarzenia, organ odwoławczy wskazał, że przedmiotowe postępowanie miało za zadanie zbadanie, czy zachodzą przesłanki do zwolnienia policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji. Podniósł, że cel ten został osiągnięty, między innymi poprzez ustalenie, kto kierował pojazdem, a następnie zbadanie zawartości alkoholu we krwi. Dodał, że ustne oświadczenie M.W. złożone przybyłym na miejsce policjantom, należy uznać za przyjętą w chwili zdarzenia linię obrony, która w świetle późniejszych wyjaśnień podejrzanego oraz zeznań świadków - M.Ż. oraz jego brata - A.W., nie została potwierdzona. Organ odwoławczy podniósł, że poddając analizie materiały przedmiotowego postępowania ustalił, iż organ I instancji dopuścił się naruszenia art. 79 kodeksu postępowania administracyjnego, nie zawiadamiając strony o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu ze świadków. Stwierdził jednak, że uchybienie to nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia, gdyż do ustalenia okoliczności zdarzenia, jako kluczowe uznać należało wyjaśnienia M.W. złożone w dniu [...] w Prokuraturze Rejonowej w T., które uznano prawidłowo jako dowód w prowadzonym postępowaniu administracyjnym w sprawie zwolnienia policjanta ze służby w trybie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji. Organ podkreślił, że w złożonych wyjaśnieniach policjant przyznał się do popełnienia czynu o znamionach przestępstwa - kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości oraz podał okoliczności popełnienia czynu. Natomiast pozostałe zgromadzone w sprawie dowody potwierdzają tylko okoliczności zdarzenia podane przez M.W., które w sposób oczywisty wskazują na popełnienie przez niego czynu o znamionach przestępstwa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00