Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 padziernika 2011 r., sygn. III SA/Kr 659/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kremer Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Tadeusz Wołek Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2011 r. sprawy ze skargi D. S. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 15 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby I. uchyla zaskarżony rozkaz personalny oraz poprzedzający go rozkaz personalny organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone rozkazy personalne nie mogą być wykonane, III. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji na rzecz skarżącego D. S. kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt I OSK 2092/10 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 września 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 533/09 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Uchylony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie został poprzedzony następującym stanem faktycznym:

Rozkazem personalnym z dnia [...] 2009 r. Nr [...] Komendant Powiatowy Policji, działając na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 9 w zw. z art. 45 ust. 3, art. 110 ust. 2, art. 114 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007r. Nr 43, poz. 277 z późn. zm.) oraz § 3 ust. 1 pkt 3, § 5 ust. 1 i 3 oraz § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie przyznawania policjantom nagród i zapomóg, a także sposobu tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów (Dz. U. z 2006 r. Nr 251, poz. 1859), zwolnił ze służby w Policji z dniem 16 marca 2009 r. st. sierż. D. S. zawieszonego w czynnościach służbowych na stanowisku referenta Ogniwa [...] ([...]) Komendy Powiatowej Policji. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego i w szczególności podniósł, że st. sierż. D. S. rozkazem personalnym Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] 2007 r. Nr [...] został zawieszony w czynnościach służbowych na okres 3 miesięcy, tj. od dnia 15 października 2007 r. do dnia 15 stycznia 2008 r. z uwagi na wszczęcie przeciwko niemu w dniu 15 października 2007 r. postępowania dyscyplinarnego wobec uzasadnionego przypuszczenia, że mogło dojść do zaniechania czynności służbowej i niedopełnienia przez D. S. obowiązków służbowych w trakcie podejmowanej interwencji, a tym samym naruszenia dyscypliny służbowej, a po rozpatrzeniu odwołania policjanta Komendant Wojewódzki Policji wydał w dniu [...] 2007 r. rozkaz personalny Nr [...], w którym uchylił zaskarżony rozkaz personalny w części dotyczącej okresu zawieszenia w czynnościach służbowych i określił datę zawieszenia na okres od dnia 29 października 2007 r. do dnia 29 stycznia 2008 r., a w pozostałej części zaskarżony rozkaz utrzymał w mocy. W uzasadnieniu podano, że następnie w dniu [...] 2007 r. Komendant Powiatowy Policji wydał orzeczenie Nr [...], w którym uznał D. S. winnym popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego i wymierzył mu karę dyscyplinarną ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku, a po rozpatrzeniu odwołania policjanta Komendant Wojewódzki Policji wydał w dniu [...] 2008 r. orzeczenie Nr [...], którym uchylił orzeczenie Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] 2007 r. i przekazał temu organowi sprawę do ponownego rozpatrzenia nakazując włączenie do postępowania dyscyplinarnego materiałów śledztwa prowadzonego pod sygn. akt [...] w sprawie niedopełnienia obowiązków służbowych. W wykonaniu tego polecenia Komendant Powiatowy Policji postanowieniem Nr [...] z dnia [...] 2008 r. zawiesił postępowanie dyscyplinarne przeciwko D. S. ze względu na istotność w postępowaniu dyscyplinarnym końcowych ustaleń poczynionych przez prokuratora w postępowaniu karnym. W uzasadnieniu podkreślono, że kolejnym rozkazem - rozkazem personalnym Nr [...] z dnia [...] 2008 r. Komendant Powiatowy Policji przedłużył okres zawieszenia D. S. w czynnościach służbowych do czasu ukończenia postępowania karnego, a po rozpatrzeniu odwołania policjanta rozkazem personalnym Nr [...] z dnia [...] 2008 r. Komendant Wojewódzki Policji utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny organu I instancji. W uzasadnieniu podniesiono, że w dniu 3 kwietnia 2008 r. Prokuratura Rejonowa powiadomiła Komendę Powiatową Policji o zakończeniu postępowania karnego przeciwko D. S. i skierowaniu aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego. Po sporządzeniu kserokopii materiałów z czynności przeprowadzonych przez prokuratora i dołączeniu ich do akt zawieszonego postępowania dyscyplinarnego Komendant Powiatowy Policji postanowieniem Nr [...] z dnia [...] 2008 r. podjął zawieszone postępowanie dyscyplinarne przeciwko D. S., jednak zaznaczono, że analiza materiałów uzyskanych z akt sądowych nie pozwoliła na uzyskanie dla potrzeb postępowania dyscyplinarnego materiału dowodowego, który umożliwiłby podjęcie decyzji w zakresie rodzaju kary dyscyplinarnej dla D. S. W szczególności podniesiono, że zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji, w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, groziło D. S. zwolnienie ze służby, co z kolei rodziło dla niego daleko idące konsekwencje prawne i materialne. Mając na uwadze te przesłanki Komendant Powiatowy Policji zawiesił ponownie w dniu 3 czerwca 2008 r postępowanie dyscyplinarne przeciwko D. S. nie dopatrując się tym samym możliwości odwieszenia w czynnościach służbowych funkcjonariusza. W uzasadnieniu organ I instancji podał także, że w dniu 25 listopada 2008 r. Sąd Rejonowy Wydział II Karny wydał wyrok o sygn. akt [...], na mocy którego D. S. uznano winnym popełnienia jednego z zarzucanych mu czynów i postępowanie karne w tym zakresie zostało warunkowo umorzone na okres próby wynoszący 2 lata, przy czym w pozostałym zakresie policjanta uniewinniono. Pismem z dnia 12 lutego 2009 r. D. S. wniósł o odwieszenie go w czynnościach służbowych, lecz Komendant Powiatowy Policji pismem z dnia 20 lutego 2009 r. poinformował go, że nie znalazł podstaw do pozytywnego rozpatrzenia jego pisma z dnia 12 lutego 2009 r., gdyż wyrok nie był prawomocny a tylko prawomocne zakończenie postępowania stanowiłoby decydującą przesłankę do merytorycznego zakończenia postępowania administracyjnego. W kolejnym piśmie z dnia 25 lutego 2009 r., D. S. ponowił wniosek o odwieszenie go w czynnościach służbowych i zarzucił, że rozkaz personalny o zawieszeniu go w czynnościach, został wydany bez podstawy prawnej, ponieważ w dacie jego wydania nie toczyło się przeciwko niemu postępowanie karne, które rzekomo było podstawą zawieszenia go w czynnościach służbowych. Komendant Powiatowy Policji nie uwzględnił tego pisma podkreślając, że zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o Policji policjanta można zawiesić w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowania dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby i rozkaz w tym zakresie obowiązywał przez okres 3 miesięcy, a więc zgodnie z prawem. Z kolei rozkaz Nr [...] o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych został on wydany w dniu [...] 2008 r., to jest w chwili, gdy D. S. zostały już postawione zarzuty w postępowaniu karnym, a więc rozkaz miał umocowanie prawne w art. 39 ust. 3 ustawy o Policji, który stanowi, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć do czasu ukończenia postępowania karnego. Komendant Powiatowy Policji uznał, że przesłanki takie wystąpiły albowiem w prowadzonym postępowaniu dyscyplinarnym wydane zostało już orzeczenie o ukaraniu D. S., od którego zostało złożone odwołanie i kolejne orzeczenie, a co za tym idzie rodzaj kary lub inne rozstrzygnięcie zależało od wyroku wydanego przez Sąd w postępowaniu karnym. Zdaniem Komendanta Powiatowego Policji, podjęcie kroków prawnych w przedmiocie rozwiązania stosunku służbowego z D. S. było zasadne z uwagi na wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez policjanta zarzucanego mu czynu, zagrożenie karą, ponad dwunastomiesięczne zawieszenie funkcjonariusza w służbie i nie pełnienie przez niego służby, a także trudną sytuację kadrową w Ogniwie [...] oraz policjanta zachowanie w służbie w kontekście wymagań i oczekiwań jakie stawiają przełożeni i całe społeczeństwo przed Policją. Z tego względu w dniu [...] 2009 r. D. S. został zwolniony ze służby.