Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 maja 2015 r., sygn. II SA/Łd 35/15

Dnia 13 maja 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Protokolant Referent stażysta Izabela Bielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2015 roku sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty [...] z dnia [...] Nr [...] znak [...]; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu M. K., prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w Ł. przy alei [...] wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększone o należny podatek od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. LS

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Wojewoda [...], po rozpatrzeniu zażalenia A. W., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., Nr 267 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: k.p.a.) utrzymał w mocy postanowienie Starosty [...] z dnia [...], o odmowie wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją Starosty [...] z dnia [...].

Jak wynika z akt sprawy, w dniu [...] Starosta [...] wydał decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą Ochotniczej Straży Pożarnej w P. pozwolenia na rozbudowę budynku "A", zlokalizowanego na działce nr 4627 w P.

Pismem z dnia 20 stycznia 2014 r. A. W. wystąpił o wznowienie postępowania zakończonego przywołaną wcześniej ostateczną decyzją Starosty [...] z dnia [...] wskazując jako podstawę wznowienia na przepis art. 145 § 1 pkt 1 i pkt 4 k.p.a.

Postanowieniem z dnia [...] Starosta [...], na podstawie art. 149 § 3 k.p.a., odmówił wznowienia postępowania zakończonego własną ostateczną decyzją z dnia [...]. Organ wyjaśnił, iż strona nie przedłożyła prawomocnego orzeczenia sądu lub innego organu, potwierdzającego sfałszowanie jakiegokolwiek dokumentu istniejącego w sprawie zakończonej sporną ostateczną decyzją. Oznacza to, iż przesłanka z art. 145 § 1 pkt 1 k.p.a. nie wystąpiła. Druga z wymienionych podstaw - strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu zakończonym wydaniem przedmiotowej decyzji ostatecznej - także nie wystąpiła, gdyż z posiadanego potwierdzenia odbioru wynika, iż S. W. otrzymała sporną decyzję, którą w dniu [...] w jej imieniu odebrał A. W. Z kolei, kwestia pisma S. W. z dnia 11 września 2000 r. - odwołanie od decyzji z dnia [...] - jest przedmiotem licznych postępowań prowadzonych przez właściwe organy, które jednakże do dnia dzisiejszego nie zostały zakończone. Organ stwierdził nadto, iż od dnia doręczenia decyzji S. W. upłynęło już 14 lat, zgodnie zaś z art. 146 § 1 k.p.a. nie można uchylić decyzji, jeżeli od dnia doręczenia jej stronie upłynęło co najmniej 10 lat. Nie jest możliwe uchylenie także w oparciu o art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., gdyż od dnia doręczenia decyzji upłynęło 14 lat, a zgodnie z art. 146 § 1 k.p.a. nie może minąć więcej niż 5 lat.