Wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 maja 2015 r., sygn. II SA/Ke 192/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2015r. sprawy ze skargi K. D., E. S. i P. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...], znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu odwołania E. S. oraz K. D. i P. D., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 23 czerwca 2014 r.

o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie drogi wewnętrznej o długości 150 m oraz budowie parkingu z miejscami postojowymi dla 20 do 25 samochodów osobowych do obsługi budynku Komendy Wojewódzkiej Policji w K., w granicach oznaczonych na załączniku graficznym literami ABCDEF-A oraz włączenia do ul. Ś., zlokalizowanego na działce drogowej [...] w granicach oznaczonych na załączniku graficznym literami AFF’A’-A.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że odwołanie od ww. decyzji organu

I instancji wspólnym pismem złożyli E. S. oraz K. D.

i Paweł D. zarzucając przedwczesne podjęcie decyzji przed wyczerpaniem toku postępowania zmierzającego do stwierdzenia nieważności uchwały nr LIX/1047/2014 Rady Miasta K. z dnia 10 kwietnia 2014 r. w sprawie przekazania na rzecz Skarbu Państwa darowizny nieruchomości położonej w Kielcach przy ul. Ś. (dz. nr 1290/16).

W treści odwołania strony wniosły o uchylenie zaskarżonej decyzji lub zawieszenie postępowania do czasu zakończenia postępowania zmierzającego do zaskarżenia ww. uchwały Rady Miasta do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Skarżący zarzucili, iż decyzja faworyzuje Komendę Wojewódzką Policji na niekorzyść mieszkańców i właścicieli nieruchomości położonej przy ulicy Ś. Ponadto strony nie zgodziły się ze stanowiskiem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wyrażonym w postanowieniu uzgadniającym z dnia 25 września 2012 r. i uznały, iż konieczne było uzyskanie ponownego uzgodnienia. Błędnie także zakwalifikowano wnioskowaną inwestycję jako inwestycję liniową, z pominięciem zasady dobrego sąsiedztwa.