Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. IV SA/Wr 891/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędziowie sędzia NSA Henryk Ożóg, sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.), Protokolant Z-ca Kierownika Sekretariatu Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na rzecz radcy prawnego T. S. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych w tym 23 % podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.

Uzasadnienie

Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskiem z dnia 2 czerwca 2014 r., doprecyzowanym pismem z dnia 20 czerwca 2014 r. , w którym T. S. (dalej skarżąca, strona) zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. (dalej MOPS) o przyznanie pomocy w formie zasiłku okresowego i zasiłku celowego na żywność, odzież, obuwie, środki czystości, ogrzewanie wody, lodówkę, pościel, kuchenkę elektryczną, łóżko i protezy zębowe.

Decyzją MOPS z dnia [...] lipca 2014 r., Nr [...], przyznano stronie pomoc w formie zasiłku celowego na dofinansowanie następujących potrzeb:

- zakup żywności w kwocie 50 zł,

- zakup odzieży w kwocie 30 zł,

- zakup obuwia 30 zł,

- zakup środków czystości i higieny w kwocie 20 zł,

- zakup pościeli 20 zł.

Odrębną decyzją z dnia [...] lipca 2014r., nr [...] działający z upoważnienia Prezydenta Ś. Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. (dalej organ I instancji) odmówił przyznania stronie zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów leczenia stomatologicznego - wykonania protez zębowych z tym uzasadnieniem, że skarżąca może skorzystać z darmowego leczenia w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Ponadto organu i instancji nie można uznać kosztów prywatnej wizyty u stomatologa za niezbędną potrzebę życiową.