Wyrok WSA w Kielcach z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Ke 222/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi S. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] , znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu wniosku S. S. o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej własnym postanowieniem z dnia [...] r., którym odmówiono stwierdzenia nieważności postanowienia Kolegium z 31 grudnia 2013 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności pisma Dyrektora Wydziału Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta K. z [...] r. dotyczącego przekazania wg właściwości pisma S. S. z [...] r. do Miejskiego Zarządu Budynku w K., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i art. 144 kpa utrzymało w mocy własne postanowienie z 19 listopada 2014 r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że S. S. pismem z 4 listopada 2013 r. skierowanym do Wojewody Świętokrzyskiego i przekazanym do Kolegium przy piśmie Świętokrzyskiego Urzędu Wojewódzkiego w K. z dnia 19 listopada 2013 r., wniósł o stwierdzenie nieważności pisma Dyrektora Wydziału Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta K. z dnia 14 września 2010 r.

w przedmiocie przekazania, według właściwości, pisma S. S.

z dnia 8 września 2010 r. do Miejskiego Zarządu Budynków w K.

W ww. piśmie S. S. podniósł, iż pomimo tego, że przywołane przez niego postanowienie jest w istocie pismem, w sprawie winien zostać wydany akt administracyjny w formie postanowienia. Wniósł zatem o stwierdzenie nieważności pisma Dyrektora Wydziału Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta K. z dnia 14 września 2010 r., które, zdaniem wnioskodawcy, w sposób rażący naruszyło art. 156 § 1 kpa, gdyż wydane zostało z naruszeniem przepisów