Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Go 114/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi E.Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję. 2. Określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. 3. Zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 1.050 (jeden tysiąc pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 19 lutego 2015r. E.Ł. złożyła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] listopada 2014 r. nr [...], określającą skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r.

Rozstrzygnięcia organów zapadły w następującym stanie faktycznym.

Na podstawie upoważnienia z [...] stycznia 2013 r. wszczęto wobec skarżącej kontrolę podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. Z ustaleń zawartych w sporządzonym [...] kwietnia 2013 r. protokole tej kontroli wynika, że skarżąca od [...] czerwca 2008 r. prowadziła działalność handlową za pośrednictwem portalu [...]. Na podstawie przedłożonej do kontroli dokumentacji księgowej oraz analizy ekonomicznej kontrolujący ustalili, że wartość osiągniętego przez skarżącą przychodu netto na kwotę 216.897,92 zł, natomiast skarżąca wykazana ten przychód w wysokości 199.760 zł. Kwotę błędu ustalono na 8,58 % i stwierdzono, że księga prowadzona jest nierzetelnie w części dotyczącej niezaewidencjonowania przychodów w kwocie 17.137,92 zł i w tej części nie uznano jej za dowód tego, co wynika z zawartych w niej zapisów. W kwestii kosztów uzyskania przychodów stwierdzono, że dokonane w księdze podatkowej zapisy wydatków nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego i części dotyczącej 55.416,77 zł nie uznano jej zapisów za dowód w postępowaniu podatkowym (wskaźnik błędu 25,36 %). Kwota 55.416,77 zł to kwota wydatków udokumentowanych paragonami ze sklepów we Frankfurcie i Seelow: [...]. Do paragonów z danego miesiąca skarżąca sporządzała "rozliczenie zakupów dokonywanych w EURO", które zawiera datę wydatku, kwotę, kurs waluty, wydatki w złotych. Do księgi przychodów i rozchodów wpisywano wartość netto razem w złotych według kursu euro z dnia poprzedzającego zakup. Skarżąca pisemnie wyjaśniła, że często nie mogła uzyskać za zakupiony towar faktury, a jedynie paragon, zatem aby udokumentować poniesione wydatki na zakup towaru na koniec miesiąca sporządzała zestawienie paragonów fiskalnych opatrzonych pieczęcią swojej firmy, podpisem i adnotacją dotyczącą zakupu towaru. Tak przygotowane dowody wewnętrzne stanowiły podstawę do zapisu w księdze podatkowej. Skarżąca w 2008 r. z osiągniętego dochodu rozliczała się wraz z mężem D.Ł..