Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2015 r., sygn. III SA/Wa 2568/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2015 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwo [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług wysokości zobowiązania podatkowego za maj, lipiec, października, listopad 2008 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres za styczeń, luty, marzec, kwiecień, sierpień, wrzesień 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. określił Przedsiębiorstwu [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej zwanemu "Stroną", "Spółką" lub "Skarżącą)" kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za maj, lipiec, październik, listopad 2008 r. oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, luty, marzec, kwiecień, sierpień, wrzesień 2008 r. Organ wskazał, że w dniu 12 grudnia 2012 r. zostało wszczęte wobec Spółki postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2008 r. W ramach przeprowadzonych czynności kontrolnych ustalono, że Strona dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez X. Sp. z o.o. oraz B. Sp. z o.o. W ocenie Organu pierwszej instancji zebrane w trakcie postępowania dowody wskazują, że ww. wystawcy faktur faktycznie nie dokonali sprzedaży wymienionych w nich usług na rzecz Spółki, a faktury te nie potwierdzają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, ponieważ dokumentują transakcje, które w rzeczywistości nie miały miejsca, czyli są to tzw. "puste" faktury, które nie mogą stanowić podstawy zapisów w ewidencjach podatkowych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. podważył jedynie możliwość wykonania usług przez ww. wystawców faktur nie kwestionując samego faktu ich wykonania. W świetle powyższego, na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej zwanej też "ustawą o VAT" lub "ustawą"), nie uznano prawa Spółki do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych przez X. i B..