Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 marca 2015 r., sygn. I SA/Kr 1979/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1979/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 4 marca 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), Protokolant: Ewelina Knapczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r., sprawy ze skargi K.K., na postanowienie Dyrektora Izby Celnej, z dnia 4 listopada 2014 r. Nr [...], w przedmiocie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, - skargę oddala -

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z dnia 4 listopada 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 7 października 2013 r. znak [...] nadające rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 3 października 2013 r. znak [...].

Przedmiotową decyzją organ określił K.K. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki N. D40 o nr nadwozia [...] w kwocie 13.107 zł. Z uwagi na to, że wobec podatnika toczyło się postępowanie egzekucyjne, ponadto okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania był krótszy niż 3 miesiące, Naczelnik Urzędu Celnego postanowieniem z dnia 7 października 2013 r., działając m. inn. w oparciu o art. 239b § 1 pkt 1 i 4 oraz § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r., nadał decyzji podatkowej rygor natychmiastowej wykonalności.

Na powyższe postanowienie K.K. złożył zażalenie, w którym zarzucił:

(I) naruszenie art. 239b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez nieuprawdopodobnienie, że zobowiązanie wynikające z tej decyzji nie zostanie wykonane, a zatem niespełnienie przesłanki nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i przyjęcie, że zbliżający się upływ przedawnienia oraz trwanie postępowania egzekucyjnego w zakresie innych należności pieniężnych stanowią samowystarczalne przesłanki nadania rygoru,

( II ) naruszenie art. 187 § 1w związku z art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych mogących mieć wpływ na wynik sprawy w związku z brakiem ustaleń w przedmiocie sytuacji majątkowej skarżącego.