Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. IV SA/Wa 5/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2015 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] . T. G. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie jej mężowi - obywatelowi [...] E. G. - zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Decyzją z dnia [...] Wojewoda [...] odmówił cudzoziemcowi - E. G. - udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że z przeprowadzonego postępowania jak i zebranego materiału dowodowego wynika, że T. G. złożyła wniosek zawierający fałszywe informacje w części dotyczącej miejsca aktualnego i zamierzonego pobytu jej samej jak i męża. Jednocześnie do akt sprawy załączyła umowę najmu sporządzoną wyłącznie na potrzeby niniejszego postępowania oraz niezgodne z prawdą oświadczenia w zakresie zamieszkania przy ul. [...]. w [...]..

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła wnioskodawczyni T. G..

Decyzją z dnia [...] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w części D wniosku świadomie podano nieprawdę w kwestii aktualnego i zamierzonego pobytu E. G. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w [...]. przy ul. [...]., co ma istotny wpływ na ustalenia w kwestii ponoszonych przez stronę kosztów zamieszkania i eksploatacji lokalu (art. 53b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach ( Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573 ze zm.), w zw. z art. 53b ust. 5 i 5a tej ustawy), wskutek czego zaszła przesłanka z art. 57 ust. 1 pkt 6 lit. a) oraz lit. b) ustawy (świadome usiłowanie wprowadzenia organu w błąd). W części E wniosku świadomie podano nieprawdę w kwestii aktualnego miejsca zamieszkania T. G. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w[...]. przy ul. [...].. Organ wskazał także, że E. G. od dnia [...] r. do dnia [...]. przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie 45 dni, co uzasadnia przyjęcie stanowiska, że jego centrum życiowe znajdowało się w [...] i prowadzi do odmowy udzielenia zezwolenia na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o cudzoziemcach.