Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. III SAB/Kr 52/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga Sędziowie WSA Halina Jakubiec (spr.) WSA Barbara Pasternak Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2013 r. sprawy ze skargi małoletniego A. M. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego H. M. na bezczynność Wojewody w przedmiocie rozpoznania wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na czas oznaczony I. zobowiązuje Wojewodę do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 2 lipca 2012 r. w terminie 30 dni, II. stwierdza, że bezczynność Wojewody miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. III. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

H. M., działając jako przedstawiciel ustawowy małoletniego syna A. M. wniosła w dniu 4.07.2012 r. do Wojewody o udzielenie dla syna zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w ramach abolicji.

Pismem z dnia 6.07.2012 r. Wojewoda wezwał skarżącego w trybie przepisu art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1964 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267) o uzupełnienie wniosku w terminie do 7 dni poprzez przedstawienie kserokopii ważnego dokumentu podróży potwierdzonego notarialnie za zgodność z oryginałem lub kopię dokumentu wraz z oryginałem dokumentu podróży do wglądu, 5 - ciu fotografii A. M. oraz o uiszczenie opłaty skarbowej od wniosku w kwocie 340 zł.

Odpowiadając na wezwanie pismem z dnia 23.07.2012 r. pełnomocnik A. M. podała, że A. M. tego rodzaju dokumentu nie posiada, co więcej nie posiada potwierdzenia żadnego obywatelstwa, wyjaśniając, że A. M., syn obywatelki Ukrainy H. M. urodził się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 23.12.2001 r. i od tego czasu nieprzerwanie tu przebywa. Matka, H. M. w styczniu 2001 r. wjechała na terytorium RP na podstawie ważnej przez 90 dni wizy turystycznej i od tego czasu zamieszkuje na terytorium RP. Z powodu własnej nieuregulowanej sytuacji prawnej nie wszczęła postępowania o nadanie synowi obywatelstwa. Z tych też powodów A. M. nie jest w stanie uzyskać dokumentu podróży i żądanie organu w tym względzie nie jest możliwe do spełnienia. W odpowiedzi na wezwanie wskazano, że zastosowaniu winien znaleźć przepis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach (Dz.U.2011.191.1133 ze zm.), który odsyła do przepisu art. 60 ust. 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U.2011.264.1573) stanowiącego, że "W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający jego tożsamość". Sytuację życiową skarżącego należy uznać jako "szczególnie uzasadniony przypadek" i w konsekwencji należy przyjąć, że dokumenty załączone do wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony to jest odpis skróconego aktu urodzenia i legitymacja szkolna wydana przez Szkołę Podstawową nr [...] w K są wystarczające do orzeczenia o zezwoleniu na zamieszkanie. Pełnomocnik skarżącego nadmienił, że tożsamość małoletniego jest stwierdzona ponadto zarządzeniem Sądu Rejonowego z 20.10.2005 r., na mocy którego matce małoletniego H. M. udzielono pomocy w sprawowaniu opieki rodzicielskiej nad synem w postaci stałego nadzoru kuratora. Na koniec zaznaczeniu podlegał fakt, że małoletni A. M. spełnia na dzień złożenia wniosku podstawową przesłankę udzielenia mu zezwolenia na czas oznaczony na terytorium RP w trybie abolicji, wskazaną w art. 1 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2011 r., gdyż przebywa on nieprzerwanie od 23.12.2001 r. na terytorium RP, a w dniu wejścia w życie ustawy tej (1.01.2012 r.) pobyt był nielegalny.