Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. III SAB/Gd 157/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A. E. na bezczynność Wojewody w przedmiocie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę.

Uzasadnienie

A. E. (występujący w dotychczasowym postępowaniu jako S. Y.), powołując się na przepisy art. 3 § 2 pkt 8, art. 50 § 1, art. 52 § 1 i 2, art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, skargę na bezczynność Wojewody polegającą na pozostawieniu bez rozpoznania wniosku skarżącego o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie oraz wniósł o zobowiązanie organu na podstawie art. 149 § 1 p.p.s.a. do merytorycznego załatwienia sprawy w określonym terminie od dnia doręczenia akt i zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

Skarżący zarzucił organowi rażące naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 60 ust. 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011r., Nr 264, poz. 1573 ze zm.) oraz naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a w szczególności art. 35 § 1 oraz art. 64 § 2 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że pozostawienie wniosku bez rozpoznania było uzasadnione. Wskazał, że chcąc zalegalizować swój pobyt w Polsce wnioskiem z dnia 28 czerwca 2012 r. zwrócił się do Wojewody o udzielenie zezwolenia na zamieszkiwanie RP na czas oznaczony.

Zdaniem skarżącego, spełnia on warunki stawiane przez ustawodawcę dla osób nielegalnie przebywających na terytorium RP, które chcą zalegalizować swój pobyt.

Organ rozpatrujący sprawę wezwał skarżącego pismem z dnia 13 lipca 2012 r. do uzupełnienia braków formalnych wniosku tj. do dostarczenia 4 fotografii oraz oryginału paszportu lub potwierdzonej urzędowo kopii tego dokumentu. Wskazał również, że zgodnie z art. 60 ust. 6 ustawy o cudzoziemcach w szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie ma ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający jego tożsamość.